Πώς να ΞΑΝΑβάψετε τις παλιές καρέκλες σας

Εύκολα και χωρίς πολύ κόπο μπορείτε να βάψετε τις παλιές ξύλινες καρέκλες σας. Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι

• γυαλόχαρτο σε σφουγγάρι ή απλό

• βελατούρα για το αστάρωμα. Χρησιμοποιήστε βελατούρα νερού για να μη χρειάζεται να ξεπλένετε τα πινέλα σας συνέχεια με νέφτι

• λαδομπογιά στα χρώματα που επιθυμείτε. Υπάρχουν επίσης ωραιότατες λαδομπογιές νερού, αν και είναι λίγο πιο ακριβές.

Εργαστείτε ως εξής:

• Τρίψτε τις καρέκλες με το γυαλόχαρτο όσο πιο καλά μπορείτε. Δε χρειάζεται να βγάλετε το παλιό χρώμα τελείως, αλλά όσο περισσότερο τις αλαφρώσετε τόσο καλύτερα. Το γυαλοχαρτάρισμα χρειάζεται γιατί έτσι απομακρύνετε και βρομιές χρόνων που δε βγαίνουν εύκολα με το πλύσιμο.

• Καθαρίστε τις γυαλοχαρταρισμένες καρέκλες καλά με νωπό σφουγγάρι.

• Περάστε ένα χέρι βελατούρα.

• Αν οι καρέκλες δεν έχουν τριφτεί καλά, ώστε να απομακρυνθεί το προηγούμενο βερνίκι ή χρώμα, περάστε και δεύτερο χέρι βελατούρα όταν στεγνώσει πολύ καλά η προηγούμενη (οδηγίες στο κουτί της).

• Περάστε ένα χέρι χρώμα και αν χρειάζεται μετά από τον απαραίτητο χρόνο περάστε και ένα δεύτερο χέρι (οδηγίες στο κουτί του χρώματος). 

• Γυαλοχαρτάρισμα με λεπτό γυαλόχαρτο ανάμεσα στα χέρια βελατούρας και χρώματος δίνει ακόμα πιο ωραία υφή και κάνει πιο λείο το τελικό αποτέλεσμα, αν και δεν το βρίσκω απαραίτητο.

Το αποτέλεσμα θα ανταμείψει τον κόπο σας καθώς το έπιπλό σας θα γίνει όμορφο, γυαλιστερό, καινούριο, με ωραία αίσθηση ακόμη και στην αφή.

Τρεις εμπεδωτικές δραστηριότες και κάτι για μια εκπαιδευτική επίσκεψη στην Ακρόπολη της Αθήνας

Για την επίσκεψή μας στο Μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης προγραμμάτισα κάποια φύλλα δραστηριοτήτων, κυρίως εμπεδωτικού χαρακτήρα, γιατί το ταξίδι είναι αρκετά μακρινό και ο χρόνος δεν είναι αρκετός, ώστε τα παιδιά να πραγματοποιήσουν δράσεις επί τόπου. Συμπλήρωσαν τα παρακάτω φύλλα εργασίας λοιπόν μέσα στο λεωφορείο κατά την επιστροφή μας. Οι ασκήσεις που απαιτούσαν συμπλήρωση φράσεων έγιναν ανά ζεύγη και εκείνες που απαιτούσαν παραγωγή γραπτού λόγου έγιναν ατομικά. Τα παιδιά τις βρήκαν ενδιαφέρουσες και τις συμπλήρωσαν καταθέτοντας γνώσεις, φαντασία και ταλέντα. 

Οι Καρυάτιδες στέκουν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Βλέπουν κάθε μέρα ένα σωρό ανθρώπους που περνούν μπροστά τους και τις θαυμάζουν. Να τώρα βλέπουν κάτι παιδιά που τις κοιτούν με ανοιχτά τα στόματα. Νομίζετε ότι δε μιλούν; Κάνετε μεγάλο λάθος! Ακούστε τι λέει εκείνη η μπροστινή στη μέση:

 

Ο Φειδίας πάνω στη ζωφόρο απεικόνισε, τα Μεγάλα Παναθήναια, τη γιορτή προς τιμήν της ___________. Η γιορτή διοργανωνόταν κάθε ____ χρόνια. και η πιο επίσημη μέρα της ήταν η τελευταία, η ημέρα των γενεθλίων της θεάς. Την ημέρα αυτή σχηματιζόταν πομπή που παρέδιδε στους ιερείς τον καινούργιο _________ της θεάς. H ζωφόρος αποτελείτο από 115 λίθους και παριστάνονταν άνθρωποι με προσφορές και ζώα. Σήμερα στο Μουσείο της Ακρόπολης σώζονται 50 μέτρα της ζωφόρου, 80 μέτρα στο Βρετανικό Μουσείο, ένας λίθος στο Μουσείο του Λούβρου και άλλα βρίσκονται αλλού.

Ζωγράφισε μέσα στον παρακάτω λίθο την παρέα σου να προσφέρει τα δώρα της στη θεά. 

Πώς καταλαβαίνουμε ποια είναι τα πρωτότυπα γλυπτά και ποια τα αντίγραφα;

Τι παριστάνει το δυτικό αέτωμα του Παρθενώνα;

Εάν δεν είχε νικήσει η Αθηνά πώς θα λεγόταν τώρα η Αθήνα;

Εάν είχες νικήσει εσύ ή η παρέα σου πώς θα λεγόταν;

Τι παριστάνει το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα;

Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι για τη γέννηση της Αθηνάς;

Έχεις έρθει στην Αθήνα,για να θαυμάσεις όλα αυτά τα ωραία μνημεία και θα λείψεις για μερικές μέρες ακόμα. Στείλε σε ένα αγαπημένο σου πρόσωπο μία ταξιδιωτική κάρτα. 
Στον χάρτη που σας έχει δοθεί σημειώστε τα μέρη που νομίζετε ότι επισκεφθήκαμε σήμερα. Επίσης σχεδιάστε τους κίονες τους Παρθενώνα. 

Τι έμαθες πολύ καλά από την εκδρομή μας; 
Έμαθα πολλά για τον Παρθενώνα και τις κόρες. Γιώργος.
Έμαθα περισσότερα για τους αρχαίους Έλληνες. Ηρακλής 
Έμαθα πολλά για τις κόρες. Ναταλία 
Έμαθα περισσότερα για τις Καρυάτιδες. Σωτηρία 
Έμαθα πάρα πολλά για τον Παρθενώνα. Αγγελίνα 
Έμαθα καλά τον Παρθενώνα. Γρηγόρης 
Έμαθα για την αρχαία Αθήνα. Σωτήρης 
Πάρα πολύ καλά έμαθα για τη γέννηση της θεάς Αθηνάς. Ήταν τέλεια! Χριστίνα. 
Από την εκδρομή μας έμαθα πολύ καλά για τις κόρες και για τους κίονες του Παρθενώνα. Ευάγγελος 
Έμαθα πολύ καλά για τα αρχαία μνημεία. Νικόλας 
Έμαθα πολύ καλά την ιστορία της γέννησης της Αθηνάς. Ανδρεάνα. 
Έμαθα καλά πράγματα για την Ακρόπολη. Ραφαέλα 
Έμαθα καλύτερα τα αρχαία πράγματα. Μιχάλης 
Έμαθα πολύ καλά για τα διάφορα μικρά και μεγάλα αγγεία της αρχαίας εποχής. Δέσποινα 

Τι σου άρεσε περισσότερο στην εκδρομή μας; 
Ο Παρθενώνας. Γιώργος 
Μου άρεσε που μπήκα στην Ακρόπολη και είδα τον Παρθενώνα. Ηρακλής 
Περισσότερο μου άρεσε η Ακρόπολη. Ναταλία 
Μου άρεσε περισσότερο η Ακρόπολη. Σωτηρία 
Μου άρεσε ο Παρθενώνας. Αγγελίνα 
Μου άρεσε η ξεναγός που μας ξενάγησε τόσο ωραία. Γρηγόρης 
Στην εκδρομή μας μου άρεσαν όλα. Σωτήρης 
ΟΛΑ!!! Χριστίνα 
Στην εκδρομή μου άρεσε περισσότερο ο Παρθενώνας. Ευάγγελος 
Από αυτήν την εκδρομή μου άρεσαν όλα. Νικόλας 
Όταν πήγαμε στην Ακρόπολη. Ανδρεάνα 
Μου άρεσε ο Παρθενώνας. Ραφαέλα 
Όλα. Μιχάλης 
Περισσότερο μου άρεσαν τα αγάλματα των ανθρώπων γιατί ήταν σαν αληθινά. Δέσποινα 

Τι σου άρεσε λιγότερο στην εκδρομή μας;
Δε μου άρεσε που μείναμε πολλή ώρα στο μουσείο. Ηρακλής 
Δε μου άρεσε πάρα πολύ ο Παρθενώνας γιατί είχε πολλές μηχανές. Δέσποινα

Το μάθημα Shokuiku

Στην Ιαπωνία, περισσότερα από 10 εκατομμύρια παιδιά εκπαιδεύονται στην υγιεινή διατροφή και τρώνε στο σχολείο τους νόστιμα, φρέσκα τρόφιμα που σε πολλές περιπτώσεις καλλιεργούν, προετοιμάζουν μαγειρεύουν και σερβίρουν καθημερινά τα ίδια. Η χώρα θεωρεί το μεσημεριανό φαγητό ως μέρος της εκπαίδευσης ενός παιδιού και όχι ως ένα διάλειμμα μέσα στη σχολική ημέρα. Και φυσικά μετά καθαρίζουν και το σχολείο τους όπως ήδη έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο. Το βίντεο που ακολουθεί είναι καταπληκτικό!

Τα συστατικά των γευμάτων προέρχονται από τοπικούς αγρότες ή από το αγρόκτημα του σχολείου και η ομάδα των μαγείρων ετοιμάζει τα πιάτα κάθε πρωί. Το γεύμα παίρνει ένα διαφορετικό χαρακτήρα όταν αντιμετωπίζεται ως χρόνος εκπαίδευσης και όχι απλά διασκέδασης. Και αυτό είναι ακριβώς που κάνει την Ιαπωνία να ξεχωρίζει από τον υπόλοιπο κόσμο. Οι Ιάπωνες δίνουν μεγάλη προτεραιότητα στην υγιεινή διατροφή μαθητών, προσφέροντάς τους ωφέλιμα, σπιτικά γεύματα σε καθημερινή βάση.

Περισσότεροι από 10 εκατομμύρια μαθητές  πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στο 94% των σχολείων της χώρας, γευματίζουν μέσω αυτού του προγράμματος. Τα γεύματα παρασκευάζονται καθημερινά από την αρχή από μια ομάδα μαγείρων στις σχολικές κουζίνες και συχνά χρησιμοποιούν τα λαχανικά που καλλιεργούνται σε σχολικούς κήπους από τους ίδιους τους μαθητές.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, κάποια σχολεία στην Ιαπωνία άρχισαν να προσφέρουν γεύματα για τα φτωχά παιδιά. Το σχολικό γεύμα καθιερώθηκε σε εθνικό επίπεδο μετά το Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, με το διάταγμα  Lunch School Act του 1954.  Στα χρόνια μετά τον πόλεμο, αυτά τα γεύματα αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από διεθνείς δωρεές και περιείχαν κυρίως αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη και ψωμί. Από τη δεκαετία του 1970 και μετά, αυτό που προσέφεραν τα σχολεία άρχισε να μοιάζει πολύ στο γεύμα που τρώνε τα παιδιά σήμερα, δηλαδή σούπες, λαχανικά, ψάρια, και φυσικά ρύζι.

Ενώ οι δήμοι έχουν αναλάβει το κόστος της προετοιμασίας των γευμάτων, οι γονείς πληρώνουν για τα υλικά, περίπου $ 2,50 ανά γεύμα. Μειωμένα ή δωρεάν γεύματα είναι διαθέσιμα για εκείνους που έχουν ανάγκη. Μερικά παιδιά εξαρτώνται από το σχολικό γεύμα για τη διατροφή τους και περίπου 16% των νοικοκυριών με δύο γονείς στην Ιαπωνία δεν είναι σε θέση να παρέχουν αρκετή τροφή για τα παιδιά τους, ενώ αυτό το ποσοστό αυξάνεται σε 32% για τις μονογονεϊκές οικογένειες.

Υπάρχει ένας όρος στα Ιαπωνικά για την «εκπαίδευση για τις τροφές και τη διατροφή»: Shokuiku. Το 2005,  λόγω του αυξανόμενου ποσοστού παιδιών με διατροφικές διαταραχές, η κυβέρνηση θέσπισε ένα νόμο για το Shokuiku που ενθαρρύνει τα σχολεία να εκπαιδεύσουν τα παιδιά στις καλές διατροφικές επιλογές. Το 2007, η κυβέρνηση υποστήριξε την πρόσληψη εκπαιδευτικών διαιτολόγων και διατροφολόγων οι οποίοι, αν και  βρίσκονται σε ένα μικρό μόνο ποσοστό της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας βαθμίδας, διατελούν ιδιαίτερα σημαντικό έργο με πολύ θετικά αποτελέσματα. Σχετική έρευνα έχει δείξει π.χ. ότι η φοίτηση των παιδιών είναι  καλύτερη και πιο τακτική μέχρι ότι τα απορρίμματα είναι αρκετά λιγότερα.

Οι μαθητές του δημοτικού και γυμνασίου τρώνε το μεσημεριανό γεύμα στην τάξη τους, μαθαίνοντας ταυτόχρονα για τη διατροφή, την ιστορία και τα έθιμα του φαγητού της χώρας τους. Επίσης, τα παιδιά εξυπηρετούν με τη σειρά το ένα το άλλο στο γεύμα, σερβίροντας, καθαρίζοντας και ανακυκλώνοντας. Το μεσημεριανό είναι σχεδόν ιερό γι’ αυτά και παίρνουν το χρόνο για να καθίσουν μαζί με το δάσκαλο και να φάνε όλοι παρέα. Όλα αυτά βοηθούν τους μαθητές να αποκτήσουν μια αίσθηση ευγνωμοσύνης και να εκτιμήσουν όχι μόνο την τροφή αλλά και την κοινωνική συμπεριφορά.  Το συγκεκριμένο πρόγραμμα σχολικών γευμάτων της Ιαπωνίας έχει, χωρίς καμία αμφιβολία, συμβάλει επίσης στο παγκόσμια χαμηλό ποσοστό παχυσαρκίας της χώρας. Παράλληλα, το προσδόκιμο ζωής στην Ιαπωνία, φτάνει τα  85 χρόνια και είναι ένα από τα πιο υψηλά παγκοσμίως.

Το τελικό αποτέλεσμα όλης αυτής της αξιέπαινης προσπάθειας είναι μαθητές όχι μόνο χορτάτοι αλλά κυρίως υπεύθυνοι και με  υγιεινές διατροφικές συνήθειες.

Πηγή: www.itrofi.gr

Μια μέρα στις αρχαίες Οινιάδες

Αν δεν τις έχετε ξανακούσει, σας πληροφορώ ότι οι αρχαίες Οινιάδες βρίσκονται 6 χιλ. δυτικά της Κατοχής και είναι χώρος μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς και περιοχή ξεχωριστής ομορφιάς. Σας προτείνω λοιπόν, αγαπημένοι μου αναγνώστες, μια εκδρομή γεμάτη πολιτισμό και φύση. Τα μέρη που θα σας περιγράψω βρίσκονται πολύ κοντά στην Πάτρα και μπορείτε να τα επισκεφτείτε όλα μέσα σε λίγες ώρες...

1η στάση: Αιτωλικό

Όμορφο, γραφικό, το νησάκι αυτό της λιμνοθάλασσας είναι ιδανικό μέρος για βόλτα και καφέ. Απλώς εξερευνήστε τα γύρω δρομάκια, έστω και μέσα από το αυτοκίνητο.

2η στάση: Πεντάλοφος και γέφυρες Αχελώου.

Η Πεντάλοφος είναι ένα πολύ γραφικό χωριό χτισμένο προσηλιακά πάνω σε δυο μικρούς λόφους στη δεξιά όχθη του Αχελώου ποταμού, στο δρόμο Αιτωλικού - Αστακού.

3η στάση: Αρχαιολογικός χώρος Οινιάδων

H αρχαία πόλη Οινιάδες είναι κτισμένη στη βόρεια όχθη του ποταμού Αχελώου 6 χλμ. δυτικά του σημερινού χωριού Κατοχή και υπήρξε η δεύτερη σε μέγεθος και σπουδαιότητα πόλη των Ακαρνάνων. Θα δείτε στον αρχαιολογικό χώρο,  με είσοδο μόλις δύο ευρώ, τα κυκλώπεια τείχη της πόλης, το αρχαίο λιμάνι (!) και το αρχαίο θέατρο.

Το λιμάνι των Οινιάδων είναι το καλύτερα σωζόμενο νεώριο του αρχαίου κόσμου και σ’ αυτό βοηθά το ότι είναι λαξευτό στο βράχο κι όχι χτισμένο με υλικά. Ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει τις εγκαταστάσεις του ελλιμενισμού, τις βάσεις των μεγάλων μεταλλικών κρίκων, τις δέστρες των πλοίων και τα διαζώματα για την εξώλκυση και επισκευή των πλοίων της εποχής!

Το αρχαίο θέατρο με χωρητικότητα που άγγιζε τους 4.600 θεατές πρωτοκατασκευάστηκε τον 4ο π.χ. αιώνα, όταν οι Αθηναίοι κατέλαβαν την πόλη. Είναι λαξεμένο στον πορώδη ασβεστολιθικό βράχο της πλαγιάς, σε θέση που προσφέρει εκπληκτική θέα προς τις γύρω πεδινές εκτάσεις, την παλιά κοίτη του Αχελώου ποταμού και τις παράκτιες περιοχές.

4η στάση: Εθνικό πάρκο Μεσολογγίου - παραλία Λούρος

Περιοχή μοναδικής ομορφιάς ακόμα και αυτήν την εποχή. Μπορείτε να απολαύσετε τη φύση, τα χιλιάδες φλαμίνγκο, τα άλλα σπάνια πουλιά που βρίσκουν επίσης καταφύγιο εκεί, τα βόδια που βόσκουν στα νερά του πάρκου και να πιείτε τον καφέ σας στο παραλιακό μπαρ Εν πλω. 

Για καλό φαγητό και καφέ μπορείτε επίσης να σταματήσετε στην Κατοχή και στο Νεοχώρι.

Αγία Δύναμη

Η Αγία Δύναμη βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Χίου, 6 χλμ από το Πυργί (στο δρόμο προς Ολύμπους). Πρόκειται για μια παρθένα, ερημική συνήθως παραλία, που πήρε το όνομα της από το εκκλησάκι που υπάρχει εκεί ή ίσως και το αντίθετο. Είναι μία από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού με κρυστάλλινα,  πεντακάθαρα, γαλαζοπράσινα νερά. Θαυμάστε την!

Η πορεία προς την Ινδία. Το τέλος της εκστρατείας - Δ΄ τάξη

Δείτε μια ωραία παρουσίαση του μαθήματος Ιστορίας Δ΄ τάξης παρακάτω.

Γηράσκω αεί... διδάσκων

«Γερασμένο» είναι το εκπαιδευτικό προσωπικό στην Ελλάδα. Οι τρεις στους τέσσερις καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι ηλικίας άνω των 40 ετών, την ίδια ώρα που, ελλείψει κονδυλίων, η ανανέωση του εκπαιδευτικού προσωπικού φαίνεται να αποτελεί άπιαστο στόχο για τα επόμενα πολλά χρόνια. Τι ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη σε σχέση με την ηλικία των εκπαιδευτικών, τον τρόπο που προσλαμβάνονται και αξιολογούνται;

Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις προοπτικές που έχει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στην Ευρώπη υπογραμμίζει ότι από τη μία το πρόβλημα της γήρανσης των διδασκόντων σε πολλές χώρες κι από την άλλη η πρόβλεψη για «κύμα» συνταξιοδοτήσεων τα επόμενα χρόνια είναι πιθανό να οδηγήσει σε έλλειψη εκπαιδευτικών.

Στην έκθεση, μάλιστα, προβλέπεται ότι περίπου το 40% των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα συνταξιοδοτηθούν μέσα στα επόμενα 15 χρόνια και απευθύνεται σύσταση προς τα κράτη -μέλη της Ευρώπης να λάβουν μέτρα ώστε να εισέλθουν στα εκπαιδευτικά τους συστήματα νέοι και προσοντούχοι εκπαιδευτικοί.

Στη χώρα μας, λόγω των δυσμενών οικονομικών συνθηκών τα τελευταία χρόνια, οι εκπαιδευτικοί σχηματίζουν «ουρά» για να βγουν στη σύνταξη. Στοιχεία των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών που αφορούν τα έτη 2010-2014 δείχνουν ότι από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχουν αποχωρήσει περισσότεροι από 10.000 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, ενώ από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχουν συνταξιοδοτηθεί περί τους 15.000 καθηγητές.

Στον αντίποδα, έχουν γίνει ελάχιστοι διορισμοί νέων εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να συγκαταλέγεται στις χώρες με το γηραιότερο προσωπικό. Εκτός από τη χώρα μας, τα σχολεία στη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Λετονία και την Αυστρία είναι, επίσης, στελεχωμένα σε χαμηλό ποσοστό (μικρότερο του 25% ) με τριαντάρηδες, όταν ο μέσος όρος των εκπαιδευτικών κάτω των 40 ετών στην Ε.Ε. είναι 33,6%.

Στον αντίποδα, οι χώρες με τους νεότερους εκπαιδευτικούς είναι το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, η Ρουμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ο ένας στους δύο εκπαιδευτικούς είναι ηλικίας κάτω των 40.

Η «ασφάλεια» του Δημοσίου

Αν και η Ελλάδα έχει «παγώσει» τους μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια και καλύπτει τα κενά στα σχολεία με προσλήψεις αναπληρωτών, ωστόσο παραμένει από τις λίγες χώρες στην Ευρώπη -μαζί με την

Ισπανία, τη Γαλλία και την Κύπρο- που παρέχει στους εκπαιδευτικούς καθεστώς δημοσίου υπαλλήλου. Στις περισσότερες χώρες, οι εκπαιδευτικοί είναι εργαζόμενοι με σύμβαση απασχόλησης.

Επίσης, η χώρα μας είναι από τις λίγες στην Ευρώπη που οργανώνει διαδικασίες διαγωνισμού, δημόσιους και κεντρικά προκηρυσσόμενους, για την επιλογή υποψηφίων εκπαιδευτικών. Στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στη Μάλτα, στο Λιχτενστάιν και στην Τουρκία, η μέθοδος αυτή είναι η μόνη μέθοδος πρόσληψης εκπαιδευτικού προσωπικού. Στις περισσότερες χώρες, οι εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται μέσω ανοικτών διαδικασιών πρόσληψης, με εργοδότες οι οποίοι είναι συχνά σχολεία ή τοπικές εκπαιδευτικές αρχές.

Οι συμβάσεις των καθηγητών καθορίζουν, σε σημαντικό βαθμό, τον αριθμό των ωρών που απαιτούνται για να διδάξουν. Έτσι, το εβδομαδιαίο ωράριο των εκπαιδευτικών ποικίλλει σημαντικά. Σε γενικές γραμμές, οι ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών είναι περισσότερες στην προσχολική εκπαίδευση, κατόπιν μειώνονται σε έναν μέσο όρο περίπου 20 ωρών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και, τέλος, είναι λιγότερες από 20 ώρες στην ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Κατά μέσο όρο στην Ευρώπη, η διδασκαλία αποτελεί το 44% του συνολικού χρόνου εργασίας ενός εκπαιδευτικού, ενώ στην Ελλάδα, το ποσοστό αυτό παρουσιάζει μεγάλη απόκλιση καθώς φθάνει το 77%. Επίσης, στην περίπτωση των Ελλήνων εκπαιδευτικών οι απαιτήσεις διδασκαλίας ποικίλλουν ανάλογα με τα χρόνια προϋπηρεσίας τους.

Τι συμβαίνει με την αξιολόγηση

Η εφαρμογή συστήματος αξιολόγησης εκπαιδευτικών σε τακτική βάση αποτελεί τον «κανόνα» στην Ευρώπη. Στη χώρα μας, ωστόσο, η εφαρμογή της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών έχει «παγώσει». Οι διαδικασίες, οι οποίες ξεκίνησαν για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2014 και αφορούσαν αρχικώς σε σχολικούς συμβούλους και σε διευθυντές σχολείων, ακυρώθηκαν από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας παρότι κόστισαν περί τα 4 εκατ. ευρώ στο ελληνικό κράτος.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην έκθεση της Κομισιόν, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, ο διευθυντής του σχολείου έχει την ευθύνη της αξιολόγησης των επιδόσεων των εκπαιδευτικών. Μάλιστα, σε περισσότερες από τις μισές ευρωπαϊκές χώρες, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών διεξάγεται σε τακτική βάση.

Ενδεικτικά, στην Ολλανδία, το διοικητικό συμβούλιο του σχολείου είναι εκείνο το οποίο διεξάγει την ατομική αξιολόγηση του προσωπικού. Η συστηματική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εκ μέρους του διευθυντή του σχολείου έχει ανακτήσει έδαφος στη Σλοβενία και στο Λιχτενστάιν.

Στο Βέλγιο (Γαλλόφωνη Κοινότητα), στην Ελλάδα, στην Πολωνία και στην Τουρκία, ο διευθυντής του σχολείου παρεμβαίνει μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις. Στο Βέλγιο (Γαλλόφωνη Κοινότητα) για παράδειγμα, η αξιολόγηση από τον διευθυντή του σχολείου ισχύει κυρίως για εκπαιδευτικούς απασχολούμενους με συμβόλαια ορισμένου χρόνου. Στην Πολωνία, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών διεξάγεται από τον διευθυντή του σχολείου, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο εκπαιδευτικός υποβάλει αίτηση προαγωγής σε ανώτερο βαθμό.

Από τη Χαρά Καλημέρη

Πηγή: http://www.imerisia.gr

Σχολική εφημερίδα ΤΑ ΤΡΕΛΟΣΒΟΥΡΑΚΙΑ και τουριστικός οδηγός

ΤΑ ΤΡΕΛΟΣΒΟΥΡΑΚΙΑ

Ένθετο τουριστικός οδηγός

Γιατί πληρώνεται ο δάσκαλος; Γιατί γίνηκε το σκολειό;

Απόσπασμα από το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Η Δασκαλομάνα".

 

«Ήρχιζε την καθημερινήν ασχολίαν του σοβαρός και αυστηρός. Επρόσεχε συντόνως, όταν εξήταζε, και είτα ανέπτυσσεν αντί να σημειώνει απλώς το παρακάτω. Εζήτει εις το έργον του βάλσαμον κατά της διπλής πληγής, της εκ του στεφανώματος και της εκ της χηρείας.

Είχε υποβάλει συντόνους αναφοράς εις τον δήμαρχον, όστις, πείσας και το συμβούλιον να ψηφίσει τα έξοδα, απεφάσισε τέλος να διατάξει την επισκευήν της διαρρεούσης στέγης, των φαγωμένων παραθυροφύλλων, της σαπράς δασκαλοκαθέδρας και του πατώματος.

Ολίγα τινά χωλά θρανία τα εκάρφωσε με τας χείρας του ο διδάσκαλος, άλλα πέντε ή έξ αντικατέστησαν οι ξυλουργοί. Είχε διατάξει να καθαρίσωσι το υπό την δασκαλοκαθέδραν σωφρονιστήριον, εκεί όπου έβοσκαν εν πάση ανέσει πολυάριθμοι ψαλίδες, βλατούδες και ποντικοί.

Είχε κάμει νέαν και πλούσιαν προμήθειαν από δεσμίδας βεργών, και είχεν αρχίσει «να τες βρέχει» πάλιν γερά, καθώς άλλοτε. Είχεν απαιτήσει από την Εφορευτικήν Επιτροπήν την αποβολήν, ως «ανεπιδέκτου μαθήσεως», του Γιαννιού του Βρυκολακάκη, του Στρατή του Χατζηδημήτρη, και δύο ή τριών άλλων, αλλ’ εις τούτο εύρε την επιτροπήν αντιπράττουσαν.

            «Το σκολειό (κατά την θεωρίαν, την οποίαν ανέπτυσσε μεν έν των μελών της επιτροπής, ησπάζοντο δε οι πλείστοι των γονέων), το σκολειό, ας υποθέσουμε, δεν έγινε για να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα, δηλαδή. Έγινε για να μαζώνουνται οι κλήρες, τα παλιόπαιδα, τα διαβολόπουλα. Πώς μπορεί, το λοιπόν, ένας γονιός να τα έχει μπελά απ’ το πρωί ως το βράδυ; Και που συφτάνεται ένας φτωχός να τα θρέψει; Μπορεί να τα χορταίνει κομμάτια; Μήπως χορταίνουν, οι διαόλοι, ποτέ ; Και είναι ικανή μια χήρα γυναίκα να τρέχει από γιαλό σε γιαλό, από βράχο σε βράχο, για να τα συμμαζώνει;

Γιατί πληρώνεται ο δάσκαλος: Για να έχει το βάρος αυτό, να είναι οι γονιοί ήσυχοι. Όταν είναι συμμαζωμένα εκεί-δά, μες στο σκολειό, γλυτώνει ο γονιός και καμπόσα κομμάτια παραδείγματος χάριν. Ας τρώνε τα θρανία, που είναι ξύλινα, ας τρώνε τους πίνακες και τα χαρτιά τους, τους τοίχους και το πάτωμα, για να είναι οι νοικοκυραίοι ησυχώτεροι για τις αχλαδιές των, τες βερυκοκκιές των, τες συκιές και τ’ αμπέλια των.

Η κάθε μια πανδρεμένη, το λοιπόν, πρέπει να έχει μέρος για να ξεφορτώνεται την κλήρα της, που οι πλιότεροι άνδρες λείπουν χρόνο-χρονικής, η καθεμιά χήρα πρέπει να έχει μέρος για να ρίχνει το στρίγλικό της, τ’ αρφανό της. Η καθεμιά αρχόντισσα να έχει μέρος για να βάζει τον πάπο της, τον χήνο της, κι η καθεμιά φτωχή το θάρρος της και την απαντοχή της. Αυτά, δάσκαλε».

 Ο διδάσκαλος δεν είχεν όρεξιν να αντείπει εις ταύτα, αλλ’ απλώς αφωσιώθη εις το έργον, ως να εζήτει παρηγορίαν διά το πενθος του. Την τετάρτην ημέραν μετά την κηδείαν της ατυχούς, ότε αύτη αρρωστήσασα αιφνιδίως απέθανε τεσσαράκοντα ημέρας μετά τον γάμον, εισήλθε, πρώτην φοράν από του δυστυχήματος, εις το σχολείον, στυγνός και σιωπηλός.

Μετά την συνήθη δέησιν, ο πρωτόσχολος διέταξεν εκ νέου εις προσοχήν! Τα παιδία παρετάχθησαν με τα νώτα προς τον τοίχον, κατά μήκος των τεσσάρων τοίχων του σχολείου. Ο διδάσκαλος, με τας χείρας οπίσω, κρατών την βέργαν του, ήρχισε την επιθεώρησιν. Τα παιδία, άνιπτα τα πλείστα, όπως ήσαν συνηθισμένα, έπτυον εις τα παλάμας των, ύγραινον κι έτριβον τας χείρας με τον σίελον, διά να φανώσι νιμμένα.

Αλλ’ ο χηρευμένος διδάσκαλος έκυπτεν, έβλεπε καλώς, και όπου ανεκάλυπτε την πρόχειρον διά σιέλου νίψιν, επέσκηπτεν οργίλως με την βέργαν του κι έσπαζε τας σιελωμένας χείρας. Κατά το τέλος της επιθεωρήσεως απηύθυνε σύντομον νουθεσίαν, προλέγων, ότι, όποιον ανακαλύψει εις το εξής άνιπτον θα τον αφήσει νηστικόν τρείς ημέρας και τρείς νύκτας εις το σωφρονιστήριον, να τον φάγουν οι βλατούδες.

Εφυλάττετο καλώς, μη εκφέρει ως απειλήν την αποβολήν, όπως θα έπραττε ξένος μη γνωρίζων τα ήθη του τόπου, διότι εγνώριζε κάλλιστα, ότι οι μικροί διαβόλοι εγέλων με την απειλήν ταύτην, ήν ενόμιζον ως ευτυχίαν και ελευθερίαν. Επίσης τους είπεν ότι «όσοι έχουν παπούτσια, να τα φορούν εις το εξής, όταν θα πηγαίνουν εις το σχολείον».

Πηγή:  trapezakiadorable.blogspot.gr

Ο παππούς μου ο Αντριάκος

ή πώς να βρεις τα ίχνη των μεταναστών προγόνων σου στη Νήσο Έλλις, όπου βρίσκονται ακόμα και σήμερα τα εισιτήριά τους, τα ιατρικά τους στοιχεία και άλλα ενδιαφέροντα κατά την είσοδό τους στη χώρα!

Ο παππούς μου ο Αντριάκος, στα χαρτιά Ανδρέας Μυλωνάκης, ήταν ένας μικροκαμωμένος άνθρωπος, εξού και το όνομα που του έμεινε μέχρι το θάνατό του. Γεννήθηκε στην Ανδραβίδα Ηλείας το 1885 και πέθανε στην Ανδραβίδα το 1973 σε ηλικία 88 ετών.

Σε ηλικία 25 ετών, κάτι η φτώχεια, κάτι που είχε πέντε αδερφάδες και ήθελαν παντρειά, κάτι τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή, κάτι το κύμα μετανάστευσης που ήταν αρκετά μεγάλο, πήρε την απόφαση να φύγει για Αμερική. Επιβιβάστηκε λοιπόν, στο πλοίο ΠΑΤΡΙΣ και ταξίδεψε Πάτρα -Νέα Υόρκη το 1910.

Όπως ίσως ξέρετε, όσοι μετανάστες έφταναν τότε Αμερική περνούσαν από τη νήσο Έλλις. Εκεί καταγράφονταν στα αρχεία του μεταναστευτικού κέντρου, περνούσαν ιατρικές εξετάσεις, έκαναν τα απαραίτητα εμβόλια και αφού κρίνονταν υγιείς, έπαιρναν άδεια εισόδου στη χώρα. Την ίδια διαδικασία πέρασε φυσικά και ο παππούς μου ο Αντριάκος. Στην 

Ιεροί τόποι και ιερές πορείες - Θρησκευτικά Δ΄ τάξης

Όλα τα εργαλεία που χρειάζεστε για να διδάξετε την 5η θεματική ενότητα των Θρησκευτικών της Δ΄ δημοτικού "Ιεροί τόποι και ιερές πορείες".

 

• Δείτε μια ωραία παρουσίαση της πέμπτης θεματικής ενότητας των Θρησκευτικών της Δ΄ τάξης "Ιεροί τόποι και ιερές πορείες". 

Για πικνικ στον παράδεισο μόλις 10 λεπτά από το κέντρο της πόλης

Ποιο είναι εκείνο το μέρος όπου μπορείς να περπατήσεις δίπλα στο ποτάμι, ανάμεσα στα μανιτάρια και στα κυκλάμινα και να φτάσεις στην κορυφή του λόφου απ' όπου μπορείς να δεις την Πάτρα και τον Πατραϊκό πιάτο; Ποιο είναι εκείνο το μέρος, μόλις 10 λεπτά από το κέντρο της πόλης, όπου μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου ή το πικνίκ σου με τους αγαπημένους σου απολαμβάνοντας τις μοναδικές μυρωδιές της φύσης;

Αν είστε γονείς και έχετε μικρά παιδιά, αν είστε ερωτευμένοι, αν είστε απλώς λάτρεις της φύσης ή του πολιτισμού, μη χάνετε λεπτό. Πηγαίνετε να απολαύσετε την καταπληκτική διαδρομή και το τοπίο που αυτή την εποχή είναι γεμάτα αγριολούλουδα!

Πρόκειται για το μυκηναϊκό νεκροταφείο της Βούντενης και το μοναδικό μονοπάτι δίπλα στον ποταμό Μείλιχο, που ενώνει το νεκροταφείο με τον οικισμό της, όλα μόλις 7χμ. από το κέντρο της Πάτρας.

Ο ποταμός Μείλιχος πηγάζει από τα βόρεια του Παναχαϊκού και χύνεται στον Πατραϊκό κόλπο, αφού πρώτα περνά από το χωριό Συχαινά και μέσα από την Πάτρα.

Τι θα δείτε κατά την επίσκεψή σας: τους μοναδικούς 75 θαλαμωτούς τάφους, τα υπολείμματα του οικισμού, τα ωραία μονοπάτια με τα κιόσκια, την καταπληκτική θέα.

Ποια διαδρομή να πάρετε: Υπάρχουν δύο διαδρομές που οδηγούν από το νεκροταφείο στον οικισμό. Η πρώτη είναι πιο βατή, ελάχιστα ανηφορική, χωρίς σκαλοπάτια, με ένα γεφυράκι σε κάποιο σημείο του, περίπου 800μ. Θα σου προσφέρει μια άνετη βόλτα περίπου 10-15 λεπτών και θα σε οδηγήσει στην κορυφή του μυκηναϊκού λόφου όπου βρίσκονται τα κιόσκα και η καταπληκτική θέα του Πατραϊκού. Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο το μονοπάτι αυτό ξεκινά πρώτο (υπάρχει ταμπέλα) και βρίσκεται δίπλα στα μεγάλα σκεπασμένα ξύλινα αμμοδοχεία που χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικά προγράμματα.

Η δεύτερη διαδρομή ξεκινά νομίζω από το δρομάκι που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από τον τάφο με τα οστά (υπάρχει πάντα άνθρωπος εκεί που σου ανοίγει τον συγκεκριμένο τάφο οπότε μπορείτε να ρωτήσετε) και έχει μήκος περίπου 1300μ. Αυτή βέβαια είναι και εκείνη που αξίζει περισσότερο καθώς απλώνεται κατά μήκος του ποταμού και η βλάστηση που συναντάς είναι πυκνή και σχεδόν παρθένα. Τα κυκλάμινα το φθινόπωρο είναι εδώ σκορπισμένα άφθονα δεξιά αριστερά. Είναι λίγο μεγαλύτερη διαδρομή και θα χρειαστείτε περίπου 20-25 λεπτά. Υπάρχουν κιόσκια βέβαια όπου μπορείτε να ξεκουραστείτε. Προτείνω να ανεβείτε στον λόφο από το πρώτο δρομάκι και να κατεβείτε από το δεύτερο, εμείς τουλάχιστον αυτό κάναμε.

Προτιμήστε τη Βούντενη να κάνετε την πολιτιστική σας βόλτα και δε θα χάσετε.

Εισιτήρια

Ολόκληρο: €2, Μειωμένο: €1

Ημέρες Ελευθέρας Εισόδου

6 Μαρτίου - Μνήμη Μελίνας Μερκούρη

5 Ιουνίου - Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

18 Απριλίου - Διεθνής Ημέρα Μνημείων

18 Μαΐου - Διεθνής Ημέρα Μουσείων

Tο τελευταίο Σαββατοκύριακο Σεπτεμβρίου κάθε έτους (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)

27 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα Τουρισμού

Ώρες Λειτουργίας

Καθημερινά από τις 8.00π.μ.-15.00μ.μ.

Ημέρες Αργίας

1 Ιανουαρίου: Κλειστά

25 Μαρτίου: Κλειστά

Μ.Παρασκευή: Ανοικτά από 12.00-17.00 μ.μ.

1 Μαΐου: Κλειστά

Κυριακή του Πάσχα: Κλειστά

Δευτέρα του Πάσχα: Κλειστά

15 Αυγούστου: Ανοικτά

28 Οκτωβρίου: Ανοικτά

Χριστούγεννα, 25 Δεκεμβρίου: Κλειστά

26 Δεκεμβρίου: Κλειστά

 

"Aυτό θα πει αρχοντιά: να συχωρνάς!"

«Εγώ, μην γελάσεις αφεντικό, φαντάζουμαι το Θεό απαράλλαχτο σαν και μένα. Μόνο πιο αψηλό, πιο δυνατό, πιο παλαβό· κι αθάνατο. Κάθεται σε μαλακές προβιές χουζουρεμένα, κι η παράγκα του είναι ο ουρανός. Όχι από γκαζοτενεκέδες, σαν τη δικιά μας, παρά από σύννεφα. Κρατάει στο δεξό του χέρι όχι σπαθί, όχι ζυγαριά, αυτά τα εργαλεία είναι για τους φονιάδες και τους μπακάληδες· ο Θεός κρατά ένα μεγάλο σφουγγάρι σα σύννεφο της βροχής. Δεξά του η Παράδεισο, ζερβά του η Κόλαση. Έρχεται η κακομοίρα η ψυχή, τσίτσιδη, γιατί έχασε το κορμί της και τουρτουρίζει. Ο Θεός την κοιτάζει και γελάει κάτω από τα μουστάκια του· μα καμώνεται τον μπαμπούλα. 

«Έλα εδώ» της λέει, και χοντραίνει την φωνή του, «έλα εδώ, καταραμένη!» Και πιάνει την ανάκριση. Πέφτει η ψυχή στα πόδια του Θεού. «Αμάν! του φωνάζει: ήμαρτον!» Και δώστου, να λέει, να λέει τα κρίματά της. Λέει, λέει, δεν έχουν τελειωμό. Κι ο Θεός βαριέται, χασμουριέται.

«Σώπα πια, της φωνάζει, με ξεκούφανες!» Και φαπ! δίνει με το σφουγγάρι και σβήνει όλες τις αμαρτίες.

«Ξεκουμπίσου στην παράδεισο! της κάνει.

«Πέτρο, βαλ' την και τούτη μέσα την κακομοίρα!»

Γιατί θα πρέπει να ξέρεις, αφεντικό, ο Θεός είναι άρχοντας μεγάλος· κι αυτό θα πει αρχοντιά: να συχωρνάς!"

Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Ν.Καζαντζάκης

Παιδική κουζίνα από χαρτόκουτα

Θαύματα μπορεί να κανείς με τα χαρτόκουτα. Εδώ βλέπετε την κατασκευή ολόκληρης κουζίνας. Λίγο μεράκι, λίγος χρόνος και μπόλικα χαρτόκουτα τα απαιτούμενα υλικά. 

Σχολική εφημερίδα ΤΑ ΖΕΛΕΔΑΚΙΑ

1ο φύλλο

2ο φύλλο

3ο φύλλο

4ο φύλλο

Ένθετου 3ου φύλλου Εικονογραφημένο Λεξικό

 

Για πικνίκ σε μια εντυπωσιακή αμμόγλωσσα!

Απέχει μόλις 16 χμ. από το κέντρο της Πάτρας, διαθέτει ιστορικό φάρο, είναι μοναδικής ομορφιάς και αυτή την εποχή μπορείς να την περπατήσεις ολόκληρη, αφού έχουν τραβηχτεί τα νερά. Ιδανικό μέρος για πικνίκ ή μια περιπετειώδη βόλτα.

Πρόκειται για το ακρωτήρι του Δρεπάνου, που βρίσκεται ανάμεσα σε Αραχωβίτικα και Ψαθόπυργο. Είναι μοναδικής ομορφιάς, αν και παραμελημένο, και η αμμόγλωσσά του μοιάζει με δρεπάνι γι' αυτό και το όνομα. Είναι γνωστό στους φίλους του Kitesurf και του windsurfing και στους κατοίκους της περιοχής. Δυστυχώς τώρα που γίνονται τα έργα της Ολυμπίας Οδού δεν είναι προσβάσιμος με αυτοκίνητο. Μπορείς όμως να το αφήσεις ένα δρομάκι πιο πριν και να φτάσεις στην αμμόγλωσσα με τα πόδια από τη θάλασσα. Κοιτώντας το ακρωτήρι ακόμα και από το google maps εντυπωσιάζεσαι. Το βίντεο στο τέλος της ανάρτησης είναι καταπληκτικό.

Βρίσκεται εκεί γραφικότατος φάρος του πολεμικού ναυτικού που πρωτολειτούργησε το 1880. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1945, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1979 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε και λειτουργεί ως επιτηρούμενος.

 

Πληροφορίες