Στα σχολεία τους τα παιδιά διδάσκονται ρομποτική από την ηλικία των επτά ετών και οι δάσκαλοι χρησιμοποιούν την εικονική πραγματικότητα για να ζωντανέψουν τα μαθήματα της γεωγραφίας, της χημείας, της ιστορίας και της γλώσσας. Η τεχνολογία είναι μέρος της σχολικής ζωής και οι εκπαιδευτικοί αποφασίζουν μόνοι τους τι και πώς θα το διδάξουν στους μαθητές τους. Γιατί εκεί το κράτος εμπιστεύεται τους εκπαιδευτικούς του, γι’ αυτό και έχουν μεγάλη αυτονομία. Πού;
Η Εσθονία έχει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στην Ευρώπη, σύμφωνα με το Διεθνές Πρόγραμμα για την Αξιολόγηση Μαθητών (Pisa), του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Η Κέρτου Μούλντερ-Γιερντοκίμοφ, η δασκάλα που είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα καινοτομίας στο σχολείο Σουινταλίνα του Ταλίν, λέει πως τα σχολεία χρειάζονται μεγαλύτερη φαντασία, προκειμένου να κεντρίζουν το ενδιαφέρον μαθητών που είναι συνηθισμένοι σε ερεθίσματα από βιντεοπαιχνίδια και κινητά τηλέφωνα.
«Η εικονική πραγματικότητα (VR) τους συναρπάζει», λέει. «Αν στα μαθήματα γεωγραφίας οι μαθητές μαθαίνουν για διαφορετικά κλίματα, μπορούν με τη χρήση γυαλιών εικονικής πραγματικότητας να μεταφερθούν στην Αλάσκα ή στη Νιγηρία. Στην ιστορία, στην έκτη δημοτικού μαθαίνουν για την αρχαία Αίγυπτο, οπότε με τη χρήση του VR μπορούν να δουν μέσα στις πυραμίδες. Στα μαθήματα μουσικής, οι μαθητές επισκέπτονται ένα μεγάλο μέγαρο μουσικής στη Νέα Υόρκη, για να παρακολουθήσουν μια όπερα. Ο δάσκαλος των αγγλικών μπορεί να τους ξεναγήσει εικονικά στο Λονδίνο».
Επιμένει, όμως, ότι η τεχνολογία είναι μονάχα το μέσο για την επίτευξη ενός στόχου και όχι αυτοσκοπός. «Το βασικό είναι το τι θα συμβεί μετά. Η εμπειρία της εικονικής πραγματικότητας διαρκεί μόλις λίγα λεπτά και μετά πρέπει κάτι να κάνουν.
Μια άσκηση περιλάμβανε “επίσκεψη” στη Σουηδία και στην Ισλανδία και μετά έπρεπε να φτιάξουν ένα φυλλάδιο για τους επισκέπτες και να διαφημίσουν αυτές τις χώρες. Την πρώτη φορά το βρίσκουν πολύ συναρπαστικό, αλλά τώρα ξέρουν ότι είναι μέρος της διαδικασίας διδασκαλίας».
Ο σκοπός, όπως λέει, είναι να συμμετέχουν ενεργά οι μαθητές στην εκπαίδευσή τους, αντί να αποτελούν παθητικούς δέκτες πληροφοριών, και για τον λόγο αυτόν υπάρχει έντονα το διαδραστικό στοιχείο στα μαθήματα.
«Στη χημεία μπορούν να κάνουν πειράματα χρησιμοποιώντας την εικονική πραγματικότητα. Αναμειγνύουν ορισμένα υγρά και γίνεται μια μεγάλη έκρηξη. Και πετάγονται όλοι προς τα πίσω. Είναι τόσο αληθοφανές. Στη βιολογία έχουμε μια εφαρμογή όπου μπορούν να συναρμολογήσουν τα οστά, ώστε να δημιουργήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό».
Οι δάσκαλοι μπορούν να ελέγχουν τι κάνει ο κάθε μαθητής στον εικονικό, ψηφιακό κόσμο μέσω ενός κεντρικού υπολογιστή που παρακολουθεί την κάθε επιμέρους συσκευή. «Την πρώτη φορά μπορούν να κοιτάξουν ό,τι θέλουν.
Στην επίσκεψη στο Λονδίνο, για παράδειγμα, περιμέναμε ότι θα κοιτούσαν το Μπιγκ Μπεν, αλλά τελικά χάζευαν τον κόσμο στον δρόμο. Τη δεύτερη φορά που βλέπουν το κλιπάκι, πρέπει να βρουν αυτό για το οποίο θέλει ο δάσκαλος να συζητήσουν».
Η εμπειρία εικονικής πραγματικότητας είναι τόσο έντονη, που μόνο οι μαθητές άνω των 11 ετών επιτρέπεται να κάνουν χρήση των συσκευών, με την άδεια πάντα των γονέων τους.
Η κυβέρνηση επένδυσε από νωρίς ώστε να εξασφαλίσει πως όλα τα σχολεία θα είχαν ηλεκτρονικές συσκευές και καλή σύνδεση στο διαδίκτυο.
Η μεγάλη πλειονότητα των μαθητών στην Εσθονία χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά χρονοδιαγράμματα και οι εξετάσεις μεταφέρονται σταδιακά στο διαδίκτυο. Υπάρχει εθνική διαδικτυακή βιβλιοθήκη με παραπάνω από 20.000 εκπαιδευτικές πηγές, με τίτλο e-Schoolbag, όπου καθηγητές, ειδικοί, ακαδημαϊκοί και εκδότες μπορούν να αναρτούν πηγές, ενώ μια ομάδα ειδικών είναι υπεύθυνη να ελέγχει τακτικά το περιεχόμενο.
Οι καθηγητές μπορούν να χρησιμοποιούν και να ενσωματώνουν το υλικό στα μαθήματά τους, ενώ γονείς και μαθητές έχουν επίσης πρόσβαση στη βιβλιοθήκη από το σπίτι. Οι περισσότερες εργασίες και εξετάσεις γίνονται ψηφιακά, περιορίζοντας σημαντικά τον όγκο βαθμολόγησης για τους καθηγητές.
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ
Το πρωτοποριακό πνεύμα διέπει ολόκληρο το σύστημα. Τα σχολεία των Εσθονών έχουν μεγάλο βαθμό αυτονομίας και οι διευθυντές μπορούν ελεύθερα να αποφασίζουν πώς να οργανώσουν τις ζωές των μαθητών και το πρόγραμμα σπουδών τους.
Δεν υπάρχουν τακτικές επιθεωρήσεις. Τα σχολεία περνούν από αξιολόγηση κάθε τρία χρόνια μέσα από διαδικτυακά τεστ για τους μαθητές και οι αρχές παρεμβαίνουν μόνον αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Πριν από 20 χρόνια, υπήρχαν πάνω από 70 σχολικοί επιθεωρητές στην Εσθονία. Σήμερα, υπάρχουν μόλις εννέα.
«Σταματήσαμε να ελέγχουμε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και αντ’ αυτού τα στηρίζουμε», μου λέει η Λίινα Κέρσνα, υπουργός Εκπαίδευσης και Έρευνας. «Εμπιστευόμαστε τους καθηγητές μας, γι’ αυτό και έχουν μεγάλη αυτονομία».
Αποδίδει την υψηλή θέση της Εσθονίας στην κατάταξη Pisa «στο αποκεντρωτικό και δίκαιο εκπαιδευτικό μας σύστημα, στους επαγγελματίες και αφοσιωμένους καθηγητές, καθώς και στην καινοτομία και στην τεχνολογία, επειδή εκτιμάμε τη διά βίου μάθηση».
Οι καθηγητές στην Εσθονία οφείλουν να έχουν μεταπτυχιακό και αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Αντί να αναγκάζονται να ακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο φορμά μαθημάτων ή να πιέζουν τους μαθητές τους για καλούς βαθμούς στις εξετάσεις, μπορούν να αποφασίζουν εκείνοι τι θα τους διδάξουν και πώς.
Οι μισθοί έχουν αυξηθεί κατά 70% τα τελευταία επτά χρόνια, ενώ ο φόρτος εργασίας έχει μειωθεί αισθητά. Υπάρχουν σχεδόν διπλάσιοι καθηγητές ανά μαθητή στην Εσθονία συγκριτικά με, για παράδειγμα, την Αγγλία. Αφιερώνουν λιγότερο χρόνο μέσα στην ίδια την αίθουσα από ό,τι οι περισσότεροι καθηγητές χωρών του ΟΟΣΑ κι έτσι έχουν περισσότερο χρόνο για την προετοιμασία των μαθημάτων και την επαγγελματική τους κατάρτιση.
Όλα τα σχολεία αποδίδουν 1% του προϋπολογισμού τους για την εκπαίδευση καθηγητών και προτρέπουν το προσωπικό τους να επισκέπτεται άλλα σχολεία και να συνεργάζεται μαζί τους.
1 σχόλιο:
Πόσο ονειρεμένη κατάσταση..
Και πόσο απέχει από την δική μας πραγματικότητα..
Δημοσίευση σχολίου