Στα πλαίσια της ενότητας του βιβλίου της Γλώσσας της Γ΄
Δημοτικού "Του κόσμου το ψωμί" οι μαθητές εξοικειώνονται με τον
παραμυθικό λόγο (λαϊκά παραμύθια, αινίγματα, παροιμίες) και εξασκούνται σε
κείμενα κατευθυντικού λόγου (συνταγές, οδηγίες). Βέβαια δεν είναι η μόνη ενότητα
και η μόνη τάξη που ασχολείται με τέτοια κείμενα και ειδικά με συνταγές. Παρακάτω
σας δίνω την πιο απλή, εύκολη και νόστιμη κατά τη γνώμη συνταγή ψωμιού καθώς
και οδηγίες για το πώς θα την εκτελέσετε στην τάξη με τα μικρούλια σας.
Τη συγκεκριμένη συνταγή τη βρήκα κάπου στο ίντερνετ και μπορώ
να πω ότι ήταν η πιο εύκολη και η πιο επιτυχημένη από όσες έχω χρησιμοποιήσει έως
τώρα.
ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟΥ ΨΩΜΙΟΥ
Υλικά: 1
κιλό αλεύρι, 2 ποτήρια χλιαρό νερό, 1 κύβος μαγιά, ένα
κουταλάκι αλάτι, λίγο λάδι.
Εκτέλεση: Διαλύουμε τη μαγιά στο ένα ποτήρι χλιαρό νερό και
τη ρίχνουμε στο αλεύρι. Ζυμώνουμε αρκετά προσθέτοντας και το δεύτερο ποτήρι
νερό. Συνεχίζουμε το ζύμωμα ρίχνοντας και το αλάτι. Αφού ζυμώσουμε αρκετά και
καλά, αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος για μισή ώρα για να ξεκουραστεί.
Ξαναζυμώνουμε καλά και πλάθουμε δύο φραντζολάκια. Τα τοποθετούμε σε λαδωμένο
ταψί χαράζοντας επάνω τους ένα σταυρό. Αφήνουμε τις φραντζόλες μισή ώρα για να
φουσκώσουν. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 45 λεπτά.
ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΤΕ ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ
Την εκτέλεση της συνταγής στην τάξη την οργάνωσα με τον ίδιο
τρόπο που κάνω πάντα ως εξής:
- Αρχικά φρόντισα κάθε μαθητής να φέρει από κάτι. Από μια κούπα
αλεύρι, άλλος τη μαγιά, άλλος το αλάτι, άλλος το λάδι, άλλος το ταψί, άλλος το
σκαφάκι για το ζύμωμα
κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή τα υλικά της συνταγής είναι λίγα, μπορεί να μείνει και κάποιος παραπονεμένος. Πάντως σε άλλες συνταγές που φτιάχνω στην τάξη ζητάω από τα παιδιά να φέρουν επίσης τραπεζομάντιλα, χαρτοπετσέτες, πιάτα, πιρούνια, μίξερ κ.α΄. Φροντίζω πάντα όλοι να φέρουν κάτι. - Έχω φροντίσει εδώ και χρόνια να έχω στην τάξη πάντα δύο τρεις ποδιές μαγειρικής. Βέβαια από την προηγούμενη ζητώ και από τα παιδιά να φέρουν δικές τους, αλλά τις περισσότερες φορές το ξεχνούν ή δε το θεωρούν σπουδαίο. Ακόμα εδώ και χρόνια έχω φτιάξει με χαρτί γκοφρέ και χαρτόνι λευκούς σκούφους μαγειρικής που αρέσουν πολύ στα μικρούλια.
- Την ημέρα της συνταγής ο καθένας παρουσιάζει τα υλικά που έχει φέρει και τα γράφουμε στον πίνακα.
- Ύστερα αρχίζει η εκτέλεση με τις οδηγίες μου: Όλοι φυσικά κάνουν από κάτι. Άλλες φορές τους έχω μοιρασμένους σε ομάδες (όταν είναι πολλές οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν π.χ. μία ομάδα στύβει πορτοκάλια, άλλη τρίβει μπισκότα κλπ.) και άλλες φορές απλά ο καθένας κάνει κάτι με τη σειρά του.
- Όταν όλα είναι έτοιμα βάζουμε το ταψί στο φούρνο.
- Όση ώρα το φαγητό γίνεται ζητώ από τις ομάδες να γράψουν στον πίνακα τις χαρακτηριστικές λέξεις της συνταγής τους: άλλη γράφει τα ρήματα,, άλλη γράφει τις λέξεις χρόνου, άλλη τις λέξεις τρόπου που χρησιμοποιήσαμε κατά τη δημιουργία. Ύστερα τα παιδιά γράφουν στο τετράδιο τη συνταγή με τα δομικά στοιχεία της (υλικά – εκτέλεση – ευχή). Ακολουθεί η διαδικασία της αυτοδιόρθωσης και της ανάγνωσης όσο υπάρχει χρόνος.
- Όταν το φαγητό γίνει, τα πάντα μπαίνουν κάτω από το θρανίο, τα παιδιά φτιάχνουν τις τραπεζαρίες (έχω πάντα τα θρανία σε ομάδες, οπότε είναι πάντα δύο-δύο και όταν στρώνονται με τραπεζομάντιλο.....) και απολαμβάνουν τη δημιουργία τους.
Πρέπει να πω ότι η εκτέλεση συνταγής είναι μια από τις πιο αγαπημένες δραστηριότητες των παιδιών. Φτιάχνω συνταγή πάντα όταν υπάρχουν στα κείμενα των βιβλίων της Γλώσσας, καθώς και ευκαιριακά μία συνήθως τις απόκριες και μία με τη λήξη του διδακτικού έτους, όχι όμως περισσότερες από τρεις μέσα στη χρονιά. Για την ολοκλήρωση όλως των δράσεων (συνταγή+παραγωγή γραπτού λόγου) απαιτούνται περίπου τρεις διδακτικές ώρες.
