Η Βραζιλιάνα που έχει υιοθετήσει ένα τυφλό αγόρι και το
πηγαίνει σε όλους τους εντός έδρας αγώνες της Παλμέιρας περιγράφοντάς του με
γλαφυρότητα όσα συμβαίνουν στον
αγωνιστικό χώρο, δικαίως ψηφίστηκε ως η κορυφαία οπαδός στον κόσμο
για το 2019 στα βραβεία The Best της FIFA.
Ο κόσμος γνώρισε την Σίλβια Γκρέκο έπειτα από ένα τηλεοπτικό
πλάνο, το οποίο «έπιασε» την Βραζιλιάνα να περιγράφει στις κερκίδες έναν
ποδοσφαιρικό αγώνα στον τυφλό γιο της. Ο ρεπόρτερ της Globo την έκανε θέμα και
η ιστορία της μητέρας που περιγράφει αγώνες στον τυφλό της γιο έκανε το γύρο
του κόσμου.
Ο Νίκολας δεν είναι μόνο τυφλός. Γεννήθηκε πέντε μήνες πρόωρα,
ζυγίζοντας μόλις μισό κιλό. Λόγω των επιπλοκών στη γέννα, ο αμφιβληστροειδής
του δεν σχηματίστηκε ποτέ, ενώ διαγνώστηκε επίσης με ήπιο αυτισμό. Η Γκρέκο
ήταν 13η στη σειρά των υποψήφιων θετών γονέων. Πριν από εκείνη, 12 ζευγάρια
είχαν απορρίψει το μικροσκοπικό βρέφος.
«Είμαι σίγουρη ότι δεν τον ήθελαν γιατί
ο δικός μας δεσμός ήταν ήδη εκεί. Ο Νίκολας έπρεπε να γίνει ο γιος μου και εγώ
η μητέρα του».
Ένας εκπληκτικός δεσμός είχε δημιουργηθεί. Και έμελλε να
ισχυροποιηθεί στο γήπεδο, εκεί όπου ο Νίκολας ξεκίνησε να πηγαίνει από τα έξι.
«Αυτό που του δίνει την μεγαλύτερη ικανοποίηση στη ζωή είναι το ποδόσφαιρο και
το να βρίσκεται στο γήπεδο», υποστηρίζει η μητέρα του.
Τις πρώτες φορές που τον
πήρε μαζί της στην έδρα της Παλμέιρα, ο μικρός φορούσε ακουστικά ώστε να
ακούει την περιγραφή του αγώνα. Ήταν ξεκάθαρο όμως ότι δεν του αρκούσε. Για την
ακρίβεια, τον περιόριζε. Έτσι, όταν τον έβλεπε να βγάζει τα ακουστικά, ώστε να
αντιλαμβάνεται τα συνθήματα και τις φωνές των φιλάθλων, αποφάσισε να αλλάξει
τακτική.
Η Γκρέκο τονίζει στην ιστοσελίδα της FIFA: «Σταδιακά
ξεκίνησα να περιγράφω τα παιχνίδια. Οπότε από ένα σημείο και μετά έγινε
συνήθεια. Περιγράφω λεπτομέρειες. Ότι αυτός ο παίκτης φοράει κοντό σορτσάκι, το
χρώμα στα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, το χρώμα των μαλλιών του. Μπαίνω σε
λεπτομέρειες για την ατμόσφαιρα και η περιγραφή των γκολ είναι χωρίς αμφιβολία
το πιο συναισθηματικό κομμάτι. Η διήγησή μου είναι κάτι που βγαίνει από τα
συναισθήματά μου. Δεν είμαι επαγγελματίας. Του λέω όλα όσα αισθάνομαι και νιώθω,
ακόμα κι αν χρειαστεί να... καταραστώ τον διαιτητή!». Ο μικρός είναι σαν να
βρίσκεται εκεί. Σηκώνεται από τη θέση του σε κάθε ευκαιρία, πανηγυρίζει με αγνό
πάθος τα γκολ και τις νίκες. Δεν βλέπει, αλλά αισθάνεται.
Περισσότερα: koutipandoras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου