Το καθοριστικό στοιχείο μέσα στην τάξη

Ο Haim G. Ginott (5 Αυγούστου, 1922 - 4 Νοέμβρη, 1973) ήταν δάσκαλος, παιδοψυχολόγος0 και ψυχοθεραπευτής και εκπαιδευτής γονέων. Έχει πρωτοπορήσει σε τεχνικές για συζήτηση με παιδιά που εξακολουθούν να διδάσκονται σήμερα. 

Το βιβλίο του, «Μεταξύ γονέα και παιδιού», παρέμεινε στην κορυφή των πωλήσεων για πάνω από ένα χρόνο και εξακολουθεί να είναι δημοφιλές και σήμερα. Στο βιβλίο του δίνει «συγκεκριμένες συμβουλές βασισμένες στις βασικές αρχές επικοινωνίας που θα καθοδηγούν τους γονείς να ζουν με τα παιδιά στους στα πλαίσια του αμοιβαίου σεβασμού και της αξιοπρέπειας. 

Οι παρακάτω προτάσεις απεικονίζουν την προσέγγιση επικοινωνίας του Dr. Ginott:

• Ποτέ μην αρνηθείτε ή αγνοήσετε τα συναισθήματα ενός παιδιού.
• Μόνο η συμπεριφορά θεωρείται απαράδεκτη, όχι το παιδί.
• Αποπροσωποποιήστε τις αρνητικές αλληλεπιδράσεις αναφέροντας μόνο το πρόβλημα. "Βλέπω ένα βρώμικο δωμάτιο."
• Προσθέστε κανόνες σε πράγματα, π.χ. "Δε χτυπάμε τα μικρότερα αδέρφια μας."
• Η εξάρτηση δημιουργεί εχθρότητα. Αφήστε τα παιδιά να κάνουν ό, τι μπορούν και να γίνουν πιο ανεξάρτητα.
• Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να επιλέγουν, αλλά μέσα στην ασφάλεια των ορίων. "Θα ήθελες να φορέσεις αυτό το μπλε πουκάμισο ή αυτό το κόκκινο;"
• Περιορίστε την κριτική σε μια συγκεκριμένη εκδήλωση - μην λέτε "ποτέ", "πάντα", όπως: "Ποτέ δε με ακούς", "Πάντα καταφέρνεις να πετάς τα πράγματά σου" κ.λπ.
• Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε λέξεις που δεν θέλετε να επαναλάβει το παιδί.
• Αγνοήστε την άσχετη συμπεριφορά.
• Αν θέλετε τα παιδιά σας να βελτιωθούν, αφήστε τα να ακούσουν τα ωραία πράγματα που λέτε γι 'αυτά σε άλλους.

Και τέλος:

Κατέληξα σε ένα τρομακτικό συμπέρασμα.

Είμαι το καθοριστικό στοιχείο μέσα στην τάξη.

Είναι η προσωπική μου προσέγγιση που δημιουργεί το κλίμα.

Είναι η καθημερινή μου διάθεση που φτιάχνει τον καιρό.

Ως δάσκαλος, κατέχω μια τεράστια δύναμη: μπορώ να κάνω τη ζωή ενός παιδιού θλιβερή ή χαρούμενη. Μπορώ να είμαι όργανο βασανισμού ή εργαλείο έμπνευσης. Μπορώ να ταπεινώσω ή να αστειευτώ, να πληγώσω ή να θεραπεύσω πληγές.

Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι η δική μου αντίδραση που καθορίζει αν μια κρίση θα κλιμακωθεί ή θα αποκλιμακωθεί, και αν ένα παιδί θα εξανθρωπιστεί ή θα αποκτηνωθεί.»

Περισσότερα: en.wikipedia.org