Εδώ και πάαααααρα πολλά χρόνια έχω μία συνήθεια: Μπαίνω στην τάξη και λέω χαρωπά "Καλημέρα, πουλιά μου!". Και τα πουλιά μου μου αντιγυρίζουν την καλημέρα μου κελαηδώντας. Δε θυμάμαι πώς μου κάθισε αυτή η φράση ούτε από πότε μου έχει γίνει τόσο επίμονη συνήθεια. Νομίζω ότι πράγματι βλέπω τους μαθητές μου σαν μικρά πουλιά που δεν ξέρουν ακόμα να πετούν μακριά από τη φωλιά και εγώ πρέπει να τους μάθω να ανοίγουν τα φτερά τους. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ποτέ σε κανένα μικρούλι μου δεν του φάνηκε παράξενο που τα έλεγα "πουλιά" και ποτέ κανένα δεν ρώτησε το γιατί. Τους φαινόταν και τους φαίνεται τόσο φυσικό και απαντούν πάντα χαρούμενα "Καλημέρα, κυρία!".
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχω εξελίξει την πρωινή είσοδο στην τάξη σε μια τρυφερή τελετουργία: τα μικρούλια μπαίνουν πρώτα, αφήνουν τα πράγματά τους στα θρανία άρον άρον και τρέχουν και κάθονται στη μοκέτα σχηματίζοντας έναν κύκλο. Στην άκρη του κύκλου τοποθετούν πάντα μια μικρή καρέκλα νηπιαγωγείου. Αυτή είναι η δική μου θέση. Αρκετά χαμηλή και αρκετά ψηλή. Και με περιμένουν να καθίσω. Αφήνω τα πράγματά μου και κάθομαι. Και τότε είναι που τα μικρούλια μου αρχίζουν να λένε τα νέα τους από τη χτεσινή μέρα. Τα πιο σημαντικά ή και τα πολύ ασήμαντα. Ό,τι θέλει το καθένα. Δεν υπάρχουν περιορισμοί. Μόνο δύο κανόνες. Να μιλούν με ολοκληρωμένες προτάσεις και να περιμένουν τη σειρά τους με υπομονή. Αυτός είναι ο πρωινός κύκλος.
Η συζήτηση στον πρωινό κύκλο κρατά 10 με 15 λεπτά περίπου. Μπορεί κάποιος να πει ότι έτσι χάνουμε πολύτιμο χρόνο από το μάθημα, αλλά θα διαφωνήσω σθεναρά. Δεν υπάρχει πιο σοβαρό μάθημα από τον πρωινό κύκλο που προσφέρει πολλά οφέλη στα μικρούλια. Συνδέει την ομάδα, δίνει την ευκαιρία στους μαθητές να γνωρίσουν καλύτερα
τους συμμαθητές τους, τους εξασκεί στο να παίρνουν διαδοχικά τον λόγο και να ασκούν τον ρόλο του ομιλητή και του ακροατή. Επίσης κατά τη συζήτηση τα παιδιά εξασκούνται σε διάφορα είδη λόγου (αφήγηση, περιγραφή, επιχειρηματολογία, διάλογο, κλπ) και σιγά σιγά αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο, ανοίγονται, μοιράζονται, κοινωνικοποιούνται. Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι ο πρωινός κύκλος μου δίνει και μένα την ευκαιρία να μάθω για τα πράγματα που απασχολούν τους μαθητές μου, να ακούσω τα παράπονα και να λύσω τα προβλήματα που παρουσιάζονται, να μάθω τις έννοιες τους και τις χαρές τους, να δεθώ συναισθηματικά μαζί τους.
Αρέσει τόσο πολύ στα παιδιά η διαδικασία του πρωινού κύκλου που αν καμιά φορά αναβληθεί διαμαρτύρονται. Εγώ πάντως σπανίως τους χαλάω το χατήρι αυτό.
 |
| Συχνά τα παιδιά μου ζωγραφίζουν τον πρωινό κύκλο. Εδώ τον απέδωσε καλλιτεχνικά η Δέσποινα. Εγώ λέω τα γνωστά, τα μικρούλια έχουν κάτσει ήδη στη μοκέτα σε κύκλο και το καρεκλάκι μου με περιμένει. |
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχω εξελίξει την πρωινή είσοδο στην τάξη σε μια τρυφερή τελετουργία: τα μικρούλια μπαίνουν πρώτα, αφήνουν τα πράγματά τους στα θρανία άρον άρον και τρέχουν και κάθονται στη μοκέτα σχηματίζοντας έναν κύκλο. Στην άκρη του κύκλου τοποθετούν πάντα μια μικρή καρέκλα νηπιαγωγείου. Αυτή είναι η δική μου θέση. Αρκετά χαμηλή και αρκετά ψηλή. Και με περιμένουν να καθίσω. Αφήνω τα πράγματά μου και κάθομαι. Και τότε είναι που τα μικρούλια μου αρχίζουν να λένε τα νέα τους από τη χτεσινή μέρα. Τα πιο σημαντικά ή και τα πολύ ασήμαντα. Ό,τι θέλει το καθένα. Δεν υπάρχουν περιορισμοί. Μόνο δύο κανόνες. Να μιλούν με ολοκληρωμένες προτάσεις και να περιμένουν τη σειρά τους με υπομονή. Αυτός είναι ο πρωινός κύκλος.
Η συζήτηση στον πρωινό κύκλο κρατά 10 με 15 λεπτά περίπου. Μπορεί κάποιος να πει ότι έτσι χάνουμε πολύτιμο χρόνο από το μάθημα, αλλά θα διαφωνήσω σθεναρά. Δεν υπάρχει πιο σοβαρό μάθημα από τον πρωινό κύκλο που προσφέρει πολλά οφέλη στα μικρούλια. Συνδέει την ομάδα, δίνει την ευκαιρία στους μαθητές να γνωρίσουν καλύτερα
τους συμμαθητές τους, τους εξασκεί στο να παίρνουν διαδοχικά τον λόγο και να ασκούν τον ρόλο του ομιλητή και του ακροατή. Επίσης κατά τη συζήτηση τα παιδιά εξασκούνται σε διάφορα είδη λόγου (αφήγηση, περιγραφή, επιχειρηματολογία, διάλογο, κλπ) και σιγά σιγά αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο, ανοίγονται, μοιράζονται, κοινωνικοποιούνται. Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι ο πρωινός κύκλος μου δίνει και μένα την ευκαιρία να μάθω για τα πράγματα που απασχολούν τους μαθητές μου, να ακούσω τα παράπονα και να λύσω τα προβλήματα που παρουσιάζονται, να μάθω τις έννοιες τους και τις χαρές τους, να δεθώ συναισθηματικά μαζί τους.
Αρέσει τόσο πολύ στα παιδιά η διαδικασία του πρωινού κύκλου που αν καμιά φορά αναβληθεί διαμαρτύρονται. Εγώ πάντως σπανίως τους χαλάω το χατήρι αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου