Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση στη Γαλλία είναι χωρισμένη σε δύο φάσεις:
Προ-υποχρεωτική εκπαίδευση, για μαθητές ηλικίας έως 6 ετών:
Είναι υποχρεωτική και αφορά τα παιδιά ηλικίας από δυο έως πέντε ετών. Τα παιδιά μπορούν να εισαχθούν από την ηλικία των 2 ετών σε δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς (enfantines classes) στους οποίους οι γονείς πληρώνουν κάποιο ποσό ανάλογα με το εισόδημά τους και από τα 3 τους εισέρχονται στα νηπιαγωγεία (écoles maternelles) που έχουν τρεις βαθμίδες:
Πρωτοβάθμια–υποχρεωτική εκπαίδευση, για μαθητές ηλικίας από 6 έως 16 ετών:
Μετά την προσχολική εκπαίδευση οι μαθητές εισάγονται υποχρεωτικά στα δημοτικά σχολεία (école élémentaire) σε ηλικία έξι ετών και ακολουθούν το βασικό κύκλο μάθησης. Είναι δυνατόν να εγγραφεί στο δημοτικό σχολείο και ένα μικρότερο παιδί, αν το σχολείο θεωρεί ότι είναι έτοιμο να επωφεληθεί από την εμπειρία και εάν έχει διαθέσιμη θέση. H διδασκαλία στα δημοτικά σχολεία χωρίζεται σε 5 επίπεδα – τάξεις:
Οι εγγραφές
Τα παιδιά αναμένεται να παρακολουθήσουν το σχολείο της περιοχής της κατοικίας τους. Αν οι γονείς θέλουν να γράψουν το παιδί τους σε σχολείο κάποιας άλλης περιοχής-πόλης, πρέπει να πάρουν την έγκριση του δημάρχου της πόλης από
την οποία θα το πάρουν και του δημάρχου της πόλης στην οποία θα το εγγράψουν. Τα χαρτιά που απαιτούνται για την εγγραφή του παιδιού είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά που απαιτούνται στην Ελλάδα, δηλ. πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού, πιστοποιητικό εμβολιασμού (κατά της διφθερίτιδας-τετάνου-πολιομυελίτιδας είναι υποχρεωτικό), ιατρική έκθεση από το Γάλλο γιατρό, στοιχεία κατοικίας (λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, τηλεφώνου). Αν υπάρχουν θα πρέπει να προσκομίσουν, επίσης, το διαβατήριο του παιδιού και πρώην σχολικά αρχεία.
Τα μαθήματα
Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων έχουν συνήθως έναν δάσκαλο (ή ίσως δύο) που διδάσκει πολλά μαθήματα όπως Γαλλικά, μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, ιστορία και γεωγραφία. Το κυρίαρχο μάθημα στο πρόγραμμα είναι η γαλλική γλώσσα που διδάσκεται δύο ώρες ημερησίως. Όλο και πιο συχνά διδάσκεται και μια ξένη γλώσσα, συνήθως αγγλικά. Η Ιστορία και η Γεωγραφία διδάσκονται ως ενιαίο μάθημα. Τα Θρησκευτικά δε διδάσκονται στα δημόσια σχολεία. Τον Μάρτιο του 2004 η γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε όλα τα "ευδιάκριτα θρησκευτικά σύμβολα" από τα σχολεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες με την πρόθεση της ανεξιθρησκίας και για να ενθαρρύνουν μια αίσθηση ανοχής μεταξύ των εθνικών ομάδων.
Η ειδική διδακτική βοήθεια
Όπου υπάρχουν τουλάχιστον τρεις μαθητές που δεν μιλούν γαλλικά ως μητρική τους γλώσσα, ένα σχολείο είναι σε θέση να ζητήσει ειδική διδακτική βοήθεια, που ονομάζεται Français Langue ETRANGERE (FLE), για να βοηθήσει με την ένταξη αυτών των παιδιών. Δίδεται τότε δάσκαλος που κάνει μαθήματα σε αυτά τα παιδιά και τα βοηθά να προχωρήσουν και να ενταχθούν στο νέο σχολικό τους περιβάλλον.
Το γλωσσικό τους πρόβλημα
Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει τη χρήση των σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας της γαλλικής σε όλα τα δημοτικά σχολεία, επιμένοντας σε μια επιστροφή σε μια πιο ορθόδοξη διδασκαλία της γλώσσας. Η απόφαση ελήφθη λόγω της ανησυχίας σχετικά με τον αριθμό των μαθητών που εγκαταλείπουν το δημοτικό σχολείο χωρίς επαρκή κατανόηση της γλώσσας ή την ικανότητα να διαβάζει. Ισχυρίζονται ότι περίπου το 20% των παιδιών του δημοτικού σχολείου εισέρχονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς επαρκές επίπεδο των αναγνωστικών ικανοτήτων. Η απόφαση έχει προκαλέσει οργή στους δασκάλους, ενώ οι γονείς φαίνεται να έχουν δεχτεί την αλλαγή και μερικές οργανώσεις γονέων-δασκάλων έχουν εκφράσει επιφυλάξεις. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές ορίζουν ότι η διδασκαλία της γλώσσας θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ορθή κατανόηση των γραμμάτων και των ήχων (που ονομάζεται méthode syllabique), αντί να μαθαίνουν μέσα από την ανάγνωση κειμένου και φράσεων (που ονομάζεται méthode globale). Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι χωρίς τη δέουσα κατανόηση των κανόνων η ικανότητα του μαθητή να χρησιμοποιεί τη γλώσσα έχει επηρεαστεί σοβαρά. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι με τη μέθοδο διδασκαλίας, αλλά με τη γαλλική γλώσσα την ίδια, η οποία θεωρείται ότι είναι υπερβολικά περίπλοκη και περιέχει πάρα πολλές παρατυπίες.
Το πρόγραμμα και οι διακοπές.
Όχι που λένε ότι εμείς καθόμαστε πολύ... Η σχολική εβδομάδα έχει 24 διδακτικές ώρες και γίνονται μαθήματα 4 ή 4,5 ημέρες την εβδομάδα, όπως καθορίζεται από το κάθε σχολείο. Τα περισσότερα σχολεία έχουν επιλέξει να κάνουν μάθημα 4 ημέρες την εβδομάδα, αφήνοντας την Τετάρτη ελεύθερη!
Το σχολικό έτος ξεκινά περίπου 1η Σεπτεμβρίου και τελειώνει γύρω στις 4 Ιουλίου.
Οι σχολικές διακοπές που ισχύουν στη Γαλλία (ΜΕΤΡΗΣΤΕ) είναι οι ακόλουθες:
Οι διακοπές των Αγίων Πάντων, οι διακοπές των Χριστουγέννων και του καλοκαιριού πραγματοποιούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη τη χώρα. Για τις διακοπές όμως του χειμώνα και της άνοιξης, η χώρα διαιρείται σε τρεις ζώνες (Α, Β, Γ) και κάθε ζώνη πραγματοποιεί τις διακοπές αυτές με διαφορά μιας ή δύο εβδομάδων για να αποφευχθεί ο συνωστισμός των οικογενειών στους δημοφιλείς προορισμούς όπως τα θέρετρα σκι και στις παραλίες! Αυτό θα πει οργάνωση!
Αξιολόγηση
Υπάρχει συνεχής και τακτική αξιολόγηση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι γονείς λαμβάνουν μια έκθεση τρεις φορές το χρόνο σχετικά με την πρόοδο του παιδιού τους. Οι μαθητές μπορεί να χρειαστεί να επαναλάβουν ένα έτος, αν το σχολείο θεωρεί ότι θα επωφεληθούν από αυτό, ιδίως αν, βρίσκονται στο τελευταίο έτος τους και το σχολείο δεν έχει πειστεί ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο να μετακινηθεί προς τα επάνω στο κολέγιο. Η διαδικασία της επανάληψης ενός έτους ονομάζεται le redoublement. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους μαθητές από το εξωτερικό να τους ζητηθεί να επαναλάβουν ένα έτος, εάν η γαλλική γλωσσική ικανότητα τους δεν θεωρηθεί επαρκής. Εναλλακτικά, αυτοί οι μαθητές μπορούν να τοποθετούνται σε χαμηλότερο επίπεδο τάξης κατά την είσοδο τους στο σχολείο. Με τον ίδιο τρόπο που τα παιδιά μπορούν να κληθούν να επαναλάβουν ένα έτος, μπορούν επίσης να μετακινηθούν προς τα επάνω σε μια υψηλότερη τάξη, εάν η ικανότητα και τα αποτελέσματά τους είναι πάρα πολύ ικανοποιητικά και αν το σχολικό συμβούλιο και οι γονείς θεωρούν ότι το παιδί θα ωφεληθεί από αυτό.
Γαλλικές εκπαιδευτικές επιχορηγήσεις. Πώς είπατε; Τι είναι αυτό;
Το γαλλικό κράτος διαθέτει στις οικογένειες μια σειρά από επιχορηγήσεις για να τις βοηθήσει στη μόρφωση των παιδιών τους. Το ποσό που τους επιχορηγεί εξαρτάται από τον αριθμό των παιδιών.
Για το 2013-2014 δόθηκαν οι εξής: Επιχορήγηση «Επιστροφή στο σχολείο»: δίνεται στην αρχή της σχολικής χρονιάς για τετράδια, μολύβια, τσάντες, ρούχα, παπούτσια κλπ. Καταβάλλεται για κάθε παιδί 6-18 ετών που πηγαίνει σχολείο. Το ποσό της επιχορήγησης για το ακαδημαϊκό έτος 2013/14 ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Για παιδιά ηλικίας 6-10 ετών το ποσό είναι € 360. Για όσα είναι 11-14 ετών είναι € 380. Για τα παιδιά ηλικίας 15-18 ετών είναι € 393.
Οι υπόλοιπες επιχορηγήσεις αφορούν αποκλειστικά τη δευτεροβάθμια και δεν τις αναφέρουμε.
Μισθοί δασκάλων. Πάλι καλά να λέτε. Τι να πούμε κι εμείς...
Από ότι μαθαίνω στο διαδίκτυο ο αρχικός μισθός του δασκάλου στη Γαλλία είναι 20.649 € και ο υψηλότερος 39.385 €. Απλώς σας λέω ότι αυτή τη στιγμή ο δικός μας πρωτοδιόριστος δάσκαλος παίρνει περίπου 8.000 €! Δεν είμαστε και πολύ μακριά. Πάντως και ο Γάλλος δάσκαλος λίγα παίρνει και ο Έλληνας ακόμα λιγότερα…. Τι κρίμα να μην αναγνωρίζεται η σημαντικότερη δουλειά του κόσμου…..
Η θέση του Γάλλου εκπαιδευτικού. Μία από τα ίδια...
Το επάγγελμα των εκπαιδευτικών έχει διαβρωθεί σημαντικά στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών. Αυτή η διάβρωση επιταχύνθηκε αισθητά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Νικολά Σαρκοζί. Αντί να μάλιστα να θεωρείται απαραίτητη επένδυση για την κοινωνία, το εκπαιδευτικό σύστημα παρουσιάστηκε ως μια δαπανηρή επιβάρυνση. Από το 2007 έως το 2012, περίπου 80.000 θέσεις διδακτικού προσωπικού, καταργήθηκαν στη Γαλλία, ενώ, την ίδια στιγμή, ο αριθμός των μαθητών παρέμεινε σχεδόν σταθερός. Οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται και στα γαλλικά σχολεία.
Επιπλέον, οι σχέσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών και την ιεραρχία τους έγινε τεταμένη. Η κατάσταση αυτή συνδέεται με την επιδείνωση των συνθηκών διδασκαλίας και μια ιδιαίτερα περιοριστική, πιεστική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο.
Και όχι μόνο οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών επιδεινώθηκαν άσχημα, αλλά υπήρχε και η απουσία σεβασμού και εκτίμησης για τους εκπαιδευτικούς στις ομιλίες της πολιτικής πλειοψηφίας. Ο επαγγελματισμός τους δεν έγινε δεκτός και οι εκπαιδευτικοί είχαν θεωρηθεί όχι ως ειδικοί της εκπαίδευσης, αλλά απλώς ως φορείς υλοποίησης της εκπαιδευτικής πολιτικής που είχε θεωρεί κιόλας, στην καλύτερη περίπτωση, αμφισβητήσιμη. Για το SE-UNSA, την ένωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η περίοδος αυτή υπήρξε πολύ δύσκολη. Μεταξύ όλων αυτών και παρά τις προεκλογικές ανακοινώσεις κατά την προεδρική εκστρατεία του 2007, δεν δόθηκε αύξηση στους εκπαιδευτικούς, αν και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αναγνώρισε ότι οι μισθοί των Γάλλων δασκάλων ήταν από τους χαμηλότερους των χωρών μελών του.
Η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας, η χαμηλή κοινωνική εικόνα του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού, και οι ακόμα χαμηλότερες αμοιβές έχει οδηγήσει σε μια έλλειψη ενδιαφέροντος για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού μεταξύ των σημερινών Γάλλων φοιτητών. Για τα δύο τελευταία χρόνια, οι εισαγωγικές εξετάσεις για καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν προσέλκυσαν τους νεοεισερχόμενους και πολλές θέσεις παρέμειναν κενές. Αυτή η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική στη Γαλλία.
Η συμμετοχή του διδακτικού προσωπικού στις διάφορες μεταρρυθμίσεις που ανακοινώνονται είναι απαραίτητη. Στη Γαλλία, όπως και αλλού, οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να θεωρούνται ως απλοί μηχανισμοί υλοποίησης των εκπαιδευτικών πολιτικών. Οι εκπαιδευτικοί είναι οι σχεδιαστές, οι ειδικοί της διδασκαλίας και οι άνθρωποι που χαρίζουν το χρόνο και την ενέργειά τους για τους μαθητές τους. Μια κοινωνία που σέβεται τους διδάσκοντες και τα σχολεία της είναι μια κοινωνία που προετοιμάζει το μέλλον της καλά.
Πηγές: http://www.france.fr, http://www.french-property.com, http://en.wikipedia.org, http://www.ei-ie.org
Προ-υποχρεωτική εκπαίδευση, για μαθητές ηλικίας έως 6 ετών:
Είναι υποχρεωτική και αφορά τα παιδιά ηλικίας από δυο έως πέντε ετών. Τα παιδιά μπορούν να εισαχθούν από την ηλικία των 2 ετών σε δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς (enfantines classes) στους οποίους οι γονείς πληρώνουν κάποιο ποσό ανάλογα με το εισόδημά τους και από τα 3 τους εισέρχονται στα νηπιαγωγεία (écoles maternelles) που έχουν τρεις βαθμίδες:
- Βαθμίδα Petite PS για παιδιά 3 ετών προπαρασκευαστικών.
- Βαθμίδα Moyenne MSγια παιδιά 4 ετών.
- Βαθμίδα Grande GS για παιδιά 5 ετών. Είναι το έτος στο οποίο οι μαθητές εισάγονται ανάγνωση.
Πρωτοβάθμια–υποχρεωτική εκπαίδευση, για μαθητές ηλικίας από 6 έως 16 ετών:
Μετά την προσχολική εκπαίδευση οι μαθητές εισάγονται υποχρεωτικά στα δημοτικά σχολεία (école élémentaire) σε ηλικία έξι ετών και ακολουθούν το βασικό κύκλο μάθησης. Είναι δυνατόν να εγγραφεί στο δημοτικό σχολείο και ένα μικρότερο παιδί, αν το σχολείο θεωρεί ότι είναι έτοιμο να επωφεληθεί από την εμπειρία και εάν έχει διαθέσιμη θέση. H διδασκαλία στα δημοτικά σχολεία χωρίζεται σε 5 επίπεδα – τάξεις:
- Στην 11η για παιδιά ηλικίας 6-7 ετών, σ΄ αυτήν την τάξη οι μαθητές μαθαίνουν να γράφουν και να τελειοποιούν τις δεξιότητες ανάγνωσής τους.
- Στην 10η για παιδιά ηλικίας 7-8 ετών,
- Στην 9η για παιδιά ηλικίας 8-9 ετών,
- Στην 8η για παιδιά ηλικίας 9-10 ετών και
- Στην 7η για παιδιά 10-11 ετών.
Τα παιδιά αναμένεται να παρακολουθήσουν το σχολείο της περιοχής της κατοικίας τους. Αν οι γονείς θέλουν να γράψουν το παιδί τους σε σχολείο κάποιας άλλης περιοχής-πόλης, πρέπει να πάρουν την έγκριση του δημάρχου της πόλης από
την οποία θα το πάρουν και του δημάρχου της πόλης στην οποία θα το εγγράψουν. Τα χαρτιά που απαιτούνται για την εγγραφή του παιδιού είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά που απαιτούνται στην Ελλάδα, δηλ. πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού, πιστοποιητικό εμβολιασμού (κατά της διφθερίτιδας-τετάνου-πολιομυελίτιδας είναι υποχρεωτικό), ιατρική έκθεση από το Γάλλο γιατρό, στοιχεία κατοικίας (λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, τηλεφώνου). Αν υπάρχουν θα πρέπει να προσκομίσουν, επίσης, το διαβατήριο του παιδιού και πρώην σχολικά αρχεία.
Τα μαθήματα
Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων έχουν συνήθως έναν δάσκαλο (ή ίσως δύο) που διδάσκει πολλά μαθήματα όπως Γαλλικά, μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, ιστορία και γεωγραφία. Το κυρίαρχο μάθημα στο πρόγραμμα είναι η γαλλική γλώσσα που διδάσκεται δύο ώρες ημερησίως. Όλο και πιο συχνά διδάσκεται και μια ξένη γλώσσα, συνήθως αγγλικά. Η Ιστορία και η Γεωγραφία διδάσκονται ως ενιαίο μάθημα. Τα Θρησκευτικά δε διδάσκονται στα δημόσια σχολεία. Τον Μάρτιο του 2004 η γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε όλα τα "ευδιάκριτα θρησκευτικά σύμβολα" από τα σχολεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες με την πρόθεση της ανεξιθρησκίας και για να ενθαρρύνουν μια αίσθηση ανοχής μεταξύ των εθνικών ομάδων.
Η ειδική διδακτική βοήθεια
Όπου υπάρχουν τουλάχιστον τρεις μαθητές που δεν μιλούν γαλλικά ως μητρική τους γλώσσα, ένα σχολείο είναι σε θέση να ζητήσει ειδική διδακτική βοήθεια, που ονομάζεται Français Langue ETRANGERE (FLE), για να βοηθήσει με την ένταξη αυτών των παιδιών. Δίδεται τότε δάσκαλος που κάνει μαθήματα σε αυτά τα παιδιά και τα βοηθά να προχωρήσουν και να ενταχθούν στο νέο σχολικό τους περιβάλλον.
Το γλωσσικό τους πρόβλημα
Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει τη χρήση των σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας της γαλλικής σε όλα τα δημοτικά σχολεία, επιμένοντας σε μια επιστροφή σε μια πιο ορθόδοξη διδασκαλία της γλώσσας. Η απόφαση ελήφθη λόγω της ανησυχίας σχετικά με τον αριθμό των μαθητών που εγκαταλείπουν το δημοτικό σχολείο χωρίς επαρκή κατανόηση της γλώσσας ή την ικανότητα να διαβάζει. Ισχυρίζονται ότι περίπου το 20% των παιδιών του δημοτικού σχολείου εισέρχονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς επαρκές επίπεδο των αναγνωστικών ικανοτήτων. Η απόφαση έχει προκαλέσει οργή στους δασκάλους, ενώ οι γονείς φαίνεται να έχουν δεχτεί την αλλαγή και μερικές οργανώσεις γονέων-δασκάλων έχουν εκφράσει επιφυλάξεις. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές ορίζουν ότι η διδασκαλία της γλώσσας θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ορθή κατανόηση των γραμμάτων και των ήχων (που ονομάζεται méthode syllabique), αντί να μαθαίνουν μέσα από την ανάγνωση κειμένου και φράσεων (που ονομάζεται méthode globale). Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι χωρίς τη δέουσα κατανόηση των κανόνων η ικανότητα του μαθητή να χρησιμοποιεί τη γλώσσα έχει επηρεαστεί σοβαρά. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι με τη μέθοδο διδασκαλίας, αλλά με τη γαλλική γλώσσα την ίδια, η οποία θεωρείται ότι είναι υπερβολικά περίπλοκη και περιέχει πάρα πολλές παρατυπίες.
Το πρόγραμμα και οι διακοπές.
Όχι που λένε ότι εμείς καθόμαστε πολύ... Η σχολική εβδομάδα έχει 24 διδακτικές ώρες και γίνονται μαθήματα 4 ή 4,5 ημέρες την εβδομάδα, όπως καθορίζεται από το κάθε σχολείο. Τα περισσότερα σχολεία έχουν επιλέξει να κάνουν μάθημα 4 ημέρες την εβδομάδα, αφήνοντας την Τετάρτη ελεύθερη!
Το σχολικό έτος ξεκινά περίπου 1η Σεπτεμβρίου και τελειώνει γύρω στις 4 Ιουλίου.
Οι σχολικές διακοπές που ισχύουν στη Γαλλία (ΜΕΤΡΗΣΤΕ) είναι οι ακόλουθες:
- Των Αγίων Πάντων, μιάμιση εβδομάδα γύρω στο τέλος Οκτωβρίου και αρχές Νοεμβρίου, κάποιες φορές και δύο εβδομάδες.
- Χριστούγεννα (Noλl), δύο εβδομάδες
- χειμώνας (hiver), δύο εβδομάδες που αρχίζουν στα μέσα Φεβρουαρίο
- άνοιξη (printemps), δύο εβδομάδες που αρχίζουν στα μέσα Απριλίος
- καλοκαίρι (ιtι), δύο μήνες που αρχίζουν περίπου στις 4 Ιουλίου.
Οι διακοπές των Αγίων Πάντων, οι διακοπές των Χριστουγέννων και του καλοκαιριού πραγματοποιούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη τη χώρα. Για τις διακοπές όμως του χειμώνα και της άνοιξης, η χώρα διαιρείται σε τρεις ζώνες (Α, Β, Γ) και κάθε ζώνη πραγματοποιεί τις διακοπές αυτές με διαφορά μιας ή δύο εβδομάδων για να αποφευχθεί ο συνωστισμός των οικογενειών στους δημοφιλείς προορισμούς όπως τα θέρετρα σκι και στις παραλίες! Αυτό θα πει οργάνωση!
Αξιολόγηση
Υπάρχει συνεχής και τακτική αξιολόγηση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι γονείς λαμβάνουν μια έκθεση τρεις φορές το χρόνο σχετικά με την πρόοδο του παιδιού τους. Οι μαθητές μπορεί να χρειαστεί να επαναλάβουν ένα έτος, αν το σχολείο θεωρεί ότι θα επωφεληθούν από αυτό, ιδίως αν, βρίσκονται στο τελευταίο έτος τους και το σχολείο δεν έχει πειστεί ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο να μετακινηθεί προς τα επάνω στο κολέγιο. Η διαδικασία της επανάληψης ενός έτους ονομάζεται le redoublement. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους μαθητές από το εξωτερικό να τους ζητηθεί να επαναλάβουν ένα έτος, εάν η γαλλική γλωσσική ικανότητα τους δεν θεωρηθεί επαρκής. Εναλλακτικά, αυτοί οι μαθητές μπορούν να τοποθετούνται σε χαμηλότερο επίπεδο τάξης κατά την είσοδο τους στο σχολείο. Με τον ίδιο τρόπο που τα παιδιά μπορούν να κληθούν να επαναλάβουν ένα έτος, μπορούν επίσης να μετακινηθούν προς τα επάνω σε μια υψηλότερη τάξη, εάν η ικανότητα και τα αποτελέσματά τους είναι πάρα πολύ ικανοποιητικά και αν το σχολικό συμβούλιο και οι γονείς θεωρούν ότι το παιδί θα ωφεληθεί από αυτό.
Γαλλικές εκπαιδευτικές επιχορηγήσεις. Πώς είπατε; Τι είναι αυτό;
Το γαλλικό κράτος διαθέτει στις οικογένειες μια σειρά από επιχορηγήσεις για να τις βοηθήσει στη μόρφωση των παιδιών τους. Το ποσό που τους επιχορηγεί εξαρτάται από τον αριθμό των παιδιών.
Για το 2013-2014 δόθηκαν οι εξής: Επιχορήγηση «Επιστροφή στο σχολείο»: δίνεται στην αρχή της σχολικής χρονιάς για τετράδια, μολύβια, τσάντες, ρούχα, παπούτσια κλπ. Καταβάλλεται για κάθε παιδί 6-18 ετών που πηγαίνει σχολείο. Το ποσό της επιχορήγησης για το ακαδημαϊκό έτος 2013/14 ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Για παιδιά ηλικίας 6-10 ετών το ποσό είναι € 360. Για όσα είναι 11-14 ετών είναι € 380. Για τα παιδιά ηλικίας 15-18 ετών είναι € 393.
Οι υπόλοιπες επιχορηγήσεις αφορούν αποκλειστικά τη δευτεροβάθμια και δεν τις αναφέρουμε.
Μισθοί δασκάλων. Πάλι καλά να λέτε. Τι να πούμε κι εμείς...
Από ότι μαθαίνω στο διαδίκτυο ο αρχικός μισθός του δασκάλου στη Γαλλία είναι 20.649 € και ο υψηλότερος 39.385 €. Απλώς σας λέω ότι αυτή τη στιγμή ο δικός μας πρωτοδιόριστος δάσκαλος παίρνει περίπου 8.000 €! Δεν είμαστε και πολύ μακριά. Πάντως και ο Γάλλος δάσκαλος λίγα παίρνει και ο Έλληνας ακόμα λιγότερα…. Τι κρίμα να μην αναγνωρίζεται η σημαντικότερη δουλειά του κόσμου…..
Η θέση του Γάλλου εκπαιδευτικού. Μία από τα ίδια...
Το επάγγελμα των εκπαιδευτικών έχει διαβρωθεί σημαντικά στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών. Αυτή η διάβρωση επιταχύνθηκε αισθητά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Νικολά Σαρκοζί. Αντί να μάλιστα να θεωρείται απαραίτητη επένδυση για την κοινωνία, το εκπαιδευτικό σύστημα παρουσιάστηκε ως μια δαπανηρή επιβάρυνση. Από το 2007 έως το 2012, περίπου 80.000 θέσεις διδακτικού προσωπικού, καταργήθηκαν στη Γαλλία, ενώ, την ίδια στιγμή, ο αριθμός των μαθητών παρέμεινε σχεδόν σταθερός. Οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται και στα γαλλικά σχολεία.
Επιπλέον, οι σχέσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών και την ιεραρχία τους έγινε τεταμένη. Η κατάσταση αυτή συνδέεται με την επιδείνωση των συνθηκών διδασκαλίας και μια ιδιαίτερα περιοριστική, πιεστική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο.
Και όχι μόνο οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών επιδεινώθηκαν άσχημα, αλλά υπήρχε και η απουσία σεβασμού και εκτίμησης για τους εκπαιδευτικούς στις ομιλίες της πολιτικής πλειοψηφίας. Ο επαγγελματισμός τους δεν έγινε δεκτός και οι εκπαιδευτικοί είχαν θεωρηθεί όχι ως ειδικοί της εκπαίδευσης, αλλά απλώς ως φορείς υλοποίησης της εκπαιδευτικής πολιτικής που είχε θεωρεί κιόλας, στην καλύτερη περίπτωση, αμφισβητήσιμη. Για το SE-UNSA, την ένωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η περίοδος αυτή υπήρξε πολύ δύσκολη. Μεταξύ όλων αυτών και παρά τις προεκλογικές ανακοινώσεις κατά την προεδρική εκστρατεία του 2007, δεν δόθηκε αύξηση στους εκπαιδευτικούς, αν και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αναγνώρισε ότι οι μισθοί των Γάλλων δασκάλων ήταν από τους χαμηλότερους των χωρών μελών του.
Η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας, η χαμηλή κοινωνική εικόνα του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού, και οι ακόμα χαμηλότερες αμοιβές έχει οδηγήσει σε μια έλλειψη ενδιαφέροντος για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού μεταξύ των σημερινών Γάλλων φοιτητών. Για τα δύο τελευταία χρόνια, οι εισαγωγικές εξετάσεις για καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν προσέλκυσαν τους νεοεισερχόμενους και πολλές θέσεις παρέμειναν κενές. Αυτή η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική στη Γαλλία.
Η συμμετοχή του διδακτικού προσωπικού στις διάφορες μεταρρυθμίσεις που ανακοινώνονται είναι απαραίτητη. Στη Γαλλία, όπως και αλλού, οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να θεωρούνται ως απλοί μηχανισμοί υλοποίησης των εκπαιδευτικών πολιτικών. Οι εκπαιδευτικοί είναι οι σχεδιαστές, οι ειδικοί της διδασκαλίας και οι άνθρωποι που χαρίζουν το χρόνο και την ενέργειά τους για τους μαθητές τους. Μια κοινωνία που σέβεται τους διδάσκοντες και τα σχολεία της είναι μια κοινωνία που προετοιμάζει το μέλλον της καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου