Αλευρομουντζουρώματα

Για μια Καθαρή Δευτέρα ακόμη οι Γαλαξιδιώτες, και όχι μόνο, τήρησαν το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος που απ’ ότι μαθαίνω κρατά εδώ και αιώνες. Κέφι, χαρά, διασκέδαση και πολλή μουντζούρα χαρακτηρίζουν το έθιμο, που σας συνιστώ έστω και για μια φορά να το επισκεφτείτε και να λάβετε μέρος. Και του χρόνου!

Τα πρώτα στοιχεία για το έθιμο αυτό έρχονται από τον Άγγλο περιηγητή Ντόντγουελ που το 1801 σημειώνει τον ζήλο των υπόδουλων Γαλαξιδιωτών για την προετοιμασία της γιορτής. Οι εξηγήσεις για την προέλευσή του είναι δύο: είτε πρόκειται για έθιμο της Σικελίας που αντέγραψαν οι κοσμογυρισμένοι Γαλαξιδιώτες ναυτικοί είτε για παράδοση που κρατά από τους γελωτοποιούς του Βυζαντίου που συνήθιζαν να βάφουν με φούμο τα πρόσωπά τους.

Είτε έτσι είτε αλλιώς οι Γαλαξιδιώτες κρατούν το έθιμο με μεγάλο κέφι και ανάλογη προετοιμασία. Στο πεδίο της μάχης σκεπάζουν τα πάντα για να μην καταστραφούν από τα «σκάγια», ακόμα και τα φυτά τους! Οι ίδιοι φορούν ειδικές στολές, κρατούν τις σακούλες τους με το αλεύρι που πολλές φορές είναι ανακατεμένο με φούμο ή μπογιές και όταν αρχίσει η μάχη, δεν γλιτώνει κανείς. Και λαμβάνουν μέρος όλες οι ηλικίες. Μικροί, μεγάλοι, μωρά… Όλοι ντυμένοι σε τρελοί επιστήμονες με αυτές τις ειδικές άσπρες φόρμες…. Και γίνεται της τρελής! Για ώρα πολλή στον κεντρικό δρόμο και στον παραλιακό του χωριού μουτζουρώνονται μέχρι να κουραστούν!